 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
SAYI
Esas Karar
90/1308 90/6360
Özet :Az Kusurlu eş bakımından ancak boşanma karşı çıkma hakkın
suistimali olabilir.
Temyiz Eden :Davalı
Taraflar arasındaki davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli
mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp
düşünüldü.
(Medeni Kanunun l34 maddesinde 3444 sayılı kanunla yapılan
değişiklikle boşanma davasında evlilik birliğinin temelinden sarsılmış olması
ana unsur olarak kabul edilmiş ve kusurlu eşe de dava açma hakkı tanınmıştır.
Ne varki bu değişikliği tamamen kusurlu eşinde dava açabileceği ve yararına
boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek
gerekir. Çünkü böyle bir düşünce kimsenin tamamen kendi kusuruna dayanarak
bir yarar elde edemeyeceği temel hukuk ilkesine aykırı düşer. Diğer taraftan
bu düşünce Medeni Kanunun sistemine aykırı biçimde tek taraflı irade ile
boşanmaya yol açar.
Öyle ise Medeni Kanunun l34/l-2 maddesi hükümleri çerçevesinde
boşanmaya karar verilebilmesi için davalının daha çok kusurlu olmasına gerek
olmamakla beraber boşanmayı gerektiren olayların doğuşuna az da olsa
kurusuyla sebep olduğunun anlaşılması zorunludur. Az kusurlu eşin, boşanmaya
karşı çıkması hakkın suistimali niteliğini taşıdığı ve kanunda gösterilen
diğer şartlar bulunduğu zaman, boşanmaya karar verilebilir.)
Toplanan delillerle taraflar arasıda evlilik birliğinin temelinden
sarsıldığı anlaşılmakta isede olaylarda davalıya atfı kabil azda olsa hiçbir
kusur gerçekleşememiştir. Böyle olunca davacının boşanmaya karşı çıkmasının
hakkın suistimali niteliğinde olduğundan ve korunmaya değer bir yarar
kalmadığından söz edilerek boşanmaya karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA
21.6.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.oğlu T.Alp N.Turhan A.N.Tuncer H.Dinç
|
