 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Dokuzuncu Hukuk Dairesi
E. 1990/12842
K. 1991/6567
T. 26.3.1991
* MEVSİMLİK İŞÇİ ÇALIŞTIRMA
ZORUNLULUĞU
ÖZET : İşveren, işçiyi çalıştırmak zorunda değildir. Mevsimlik işlerde de
işçiyi yeni mevsim çalışmasına davet etmeye zorlanamaz. İşverenin davet
etmemesi halinde, bunun hukuksal sonuçları ancak bir eda davasına konu
edilebilir.
(1475 s. İş K. m. 1)
Davacı, eski işine davet edilmesine ve ikramiye diliminin ödetilmesine ve işe
davet edilmesi gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, işe davet edilmesi gerektiğinin tesbitine ve ikramiye dilimi
alacağının reddine karar vermiştir.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalıya ait işyerinde mevsimlik işçi olarak çalıştığını, son
çalışmasının 8.4.1988 ile 14.12.1988 tarihleri arası için yapılan hizmet
aktine dayalı olduğunu, bu sözleşme bittikten sonra yeni mevsim çalışmasına
davet edilmesi gerektiğini, bu davetin yapılmadığını bildirerek, yeni sezon
çalışması için işe davet edilmesi gerektiğinin tesbitine karar verilmesini
istemiştir.
Mahkemece, aynen istek gibi karar verilmiştir.
Ancak, belirtmek gerekir ki, işveren işçiyi çalıştırmak zorunda değildir. Buna
mecbur tutulamaz. Mevsimlik işlerde de işçiyi yeni mevsim çalışmasına davet
etmeye zorlanamaz. Şayet işveren işçisine, işvermekten imtina ediyorsa ve
giderek yeni mevsim çalışmasına davet etmiyorsa, bunun hukuki sonuçları ancak
bir eda davasına konu edilebilir. Anılan şekilde bir tesbit davası dinlenmez.
Bunda davacının bir hukuki yararı yoktur. Bu nedenle davanın reddine karar
vermek gerekirken yazılı şekilde tesbite karar verilmiş olması usul ve yasaya
aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
S o n u ç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA),
peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 26.3.1991 gününde
oybirliğiyle karar verildi.
|
