 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
90/12427 90/6501
ÖZET : Kayyım kararı iadei muhakeme yolu ile kaldırılamaz.
Taraflar arasındaki iadei muhakeme (kayyım tayini) davasının yapılan
muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak
okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Medeni Kanunun 377/1.maddesi uyarınca kendisine kayyım tayin edilen
kişi iadei muhakeme yolu ile bu kararın kaldırılmasını ve isteğin reddini
istemiştir.
Kesin olan veya kesinleşen karalar hakkında kanunda gösterilen
şartların bulunduğu hallerde iadei muhakeme istenebilir. (HUMK.445) Görüldüğü
gibi kanun bu fevkalade kanun yoluna başvurabilmek için kararın kesin
olmasını veya kesinleşmiş bulunmasını ilk unsur olarak belirlemiştir. Bu
kanun yolu fevkalede kanun yolu olduğundan normal kanun yolları ile kararın
tesirden kaldırılması mümkün ise, iadei muhakeme yoluyla kararın kaldırılması
istenemez. Bu sebepledirki ancak maddi anlamda kesin hüküm teşkil eden
kararlara karşı iadei muhakeme yolu açıktır. Şekli anlamda kesin hüküm olan
kararların HUMK.445. maddesinde gösterilen şartlardan birinin bulunduğu
hallerde dava yolu ile değiştirilmesini istemek her zaman mümkündür.
Çekişmesez yargıya teallük eden kararlar şekli anlamda kesinleşmeye
elverişli iselerde maddi anlamda kesin hüküm oluşturmazlar. Medeni Kanunun
376/381.maddelerinde gösterilen işlerde çekişmesiz yargıya giren işlerden
olduğundan iadei muhakeme yolu ile kaldırılmaları istenemez. Şartları varsa
her zaman değiştirilmesi mahkemeden istenebilir. Bu sebeplerle kayyım
tayinine ilişkin karar hakkındaki iadei muhakeme isteğinin reddine karar
verilecek yerde kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA,
25.6.l990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu N.K.Yalçınkaya Tahir Alp Ş.D.Kabukçuoğlu A.Naci Tuncer
|
