 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Birinci Hukuk Dairesi
E. 1990/12284
K. 1990/3589
T. 19.3.1991
* KADASTRO MAHKEMESİ
(Görevin başladığı tarih)
ÖZET : Yerel hukuk mahkemelerinde görülmekte olan kadastro ile ilgili ve henüz
kesinleşmemiş bulunan taşınmaz mala ilişkin davalar hakkında, o taşınmaz mal
için kadastro tutanağının düzenlendiği tarihte bu mahkemelerin görevi sona
erer ve dosyanın görevli kadastro mahkemesine devri gerekir.
(3402 s. Kadastro K. m. 27)
Yanlar arasında görülen davada;
Davacı, yüzölçüm ve sınır düzeltilmesi yolu ile davalı adına oluşturulan tapu
kaydının eski karayolu sahasına ilişkin bölümünün iptali ile köy tüzel
kişiliği adına tesçilini istemiştir.
Davalı ise, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece verilen davanın reddine ilişkin karar, yasal süresi içerisinde
duruşmalı inceleme yapılması isteği ile davacı vekili tarafından temyiz
edilmekle, dosya incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, kapanan eski Devlet Karayolu olduğu savına dayalı kısmen tapu iptal ve
tesçil isteğine ilişkindir. Yanlar arasındaki uyuşmazlığın taşınmazın
mülkiyeti ile ilgili bulunduğu tartışmasızdır. Hükümden sonra çekişmeli
taşınmazın 3402 sayılı Yasa uyarınca kadastro tesbit tutanağının 19.10.1990
günü düzenlendiği ve bu davadan bahisle mülkiyet hanesinin boş bırakıldığı
temyiz aşamasında belgelendirilmiştir.
Bilindiği üzere göreve ilişkin kurallar, kamu düzeni ile ilgili olup
yargılamanın her aşamasında doğrudan gözönünde tutulması gereken
hususlardandır. Nitekim, 3402 sayılı Yasanın 27. madesinde; "Mahalli Hukuk
Mahkemelerinde görülmekte olan kadastro ile ilgili ve henüz kesinleşmemiş
bulunan taşınmaz mala ilişkin davalar hakkında o taşınmaz mal için kadastro
tutanağı düzenlendiği tarihte bu mahkemelerin görevi sona erer ve davalara
ait dosyalar mahkemesine re'sen devrolunur..." hükmüne yer verilmiştir.
Öyle ise, davacı vekilinin temyiz itirazları bu yönden yerindedir. Kabulüyle
hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi uyarınca
(BOZULMASINA), bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine şimdilik yer
olmadığına ve peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 16.5.1989
tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince
gelen temyiz eden vekili için 100.000 lira duruşma avukatlık parasının temyiz
edilenden tahsiline, 19.3.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
*
|
