 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Onbirinci Hukuk Dairesi
E. 1990/1187
K. 1991/2753
T. 30.4.1991
* MÜTESELSİL KEFALET
* KOOPERATİF YÖNETİM VE TEMSİLİ
ÖZET : Taahhütnamenin başlangıç kısmına ve içeriğine göre; yönetim kurulu
üyeleri davalılar kooperatif adına değil, kendi adlarına kefil olduklarından
şahsi sorumlulukları vardır.
(818 s. BK. m. 487) (1163 s. Koop. K. m. 69)
Taraflar arasındaki davadan dolayı, (Araklı Asliye Hukuk Mahkemesi)nce verilen
7.12.1989 tarih ve 247-242 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili
tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış
olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; dava dışı Ç..... Ekicileri Kooperatifi'nin yönetim kurulu
üyeleri olan davalıların, verdikleri 7.2.1973 tarihli taahhütname uyarınca
kooperatif ortağı üreticilere kullandırılan kredilerin müteselsil kefili
olduklarını, ancak kullandırılan kredilerden doğan alacağın bir kısmının
tahsil edilemediğini ileri sürerek, (355.598) liranın faiziyle birlikte
davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, daha sonra aynı nedenden
kaynaklanan (272.664) liranın tahsili istemiyle açılan dava, işbu dava ile
birleştirilmiştir.
Davalılar; kooperatif adına tahhütte bulunduklarını, şahsi sorumlulukları
olmadığını savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; davalı Sait hakkındaki davanın vazgeçme nedeniyle reddine,
kooperatif yönetim kurulu üyelerinin kooperatif namına yaptıkları
muamelelerden dolayı şahsen sorumlu bulunmadıkları, davacı bankanın öncelikle
kooperatife başvurması gerektiğinden bahisle diğer davalılar hakkındaki
davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı banka, davalıların sorumluluğunun 7.2.1973 tarihli taahhütnameden
doğduğunu iddia etmektedir. Gerçekten de sözü edilen taahhütnamede imzası
bulunan bir kısım davalılar, kullandırılan krediye BK.nun 487. maddesi
uyarınca müteselsilen kefil olmuşlardır. Taahhütnamenin gerek başlangıç
kısmına ve gerekse 6. maddesine göre kooperatif adına değil kendi adlarına
kefil oldukları anlaşılmaktadır. Diğer bir anlatımla, şahsi sorumlulukları
mevcuttur. Mahkemenin gerekçesinde belirttiği Yargıtay Onikinci Hukuk
Dairesi'nin 13.5.1975 günlü kararında sözü edilen taahhütname 23.3.1972
tarihli olup işbu davanın dayanağı olan 7.2.1973 tarihli taahhütname ile
benzerliği bulunmamaktadır.
Bu durumda mahkemece, taahhütnameyi imzalayanların şahsi sorumluluklarının
bulunduğu kabul edilerek buna göre inceleme yapılıp hasıl olacak sonuç
dairesinde bir karar verilmelidir. Yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması
doğru görülmemiştir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenle hükmün, davacı banka yararına
(BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene
iadesine, 30.4.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
