 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Altıncı Hukuk Dairesi
E. 1990/11305
K. 1990/11724
T. 5.10.1990
* AKDE AYKIRILIK
ÖZET : Kiracı; kiralananı, kiralama amacına uygun şekilde ve özenle
kullanmakla yükümlüdür. Bu yükümlülüğe uymayan kiracı süreli ihtara rağmen
muhalefetinde ısrar ederse kiralayan akdi feshettirebilir.
(818 s. BK. m. 256)
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı
tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar
okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, akde aykırılık nedeni ile tahliye istemidir. Mahkemece, tahliyeye karar
verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava konusu yerde köpek beslendiğinden ve davalının bir kira yılında
iki haklı ihtara sebebiyet verdiğinden taşınmazın tahliyesini istemiş,
sonradan davasını akde aykırılık nedenine hasretmiştir. Davalı vekili de
davayı kabul etmemiş ancak köpek sahibi bir komşusuna tatile gittiği süre
içinde köpeğine baktığını ve ondan sonra köpeğin geri verildiğini
savunmuştur.
Mahkeme, köpek beslemenin açıktan kötü kullanma olduğunu kabul ederek
tahliyeye karar vermiştir. Kiracı; kiralananı, kiralama amacına uygun şekilde
özenle kullanmakla yükümlüdür. Bu yükümlülüğe uymayan kiracı süreli ihtara
rağmen muhalefetinde ısrar ederse kiralayan akdi feshettirebilir (BK. m.
256). Konutta normal biçimde köpek beslemek açıktan kötü kullanmak değil
kiralananı olsa olsa özenle kullanma borcuna aykırılık teşkil eder. Davacının
davalıya belli bir süre vererek bu aykırılığın giderilmesini isteyen bir
ihtarnamesi yoktur. Üstelik dinlenen davalı tanıkları apartmanda bir komşunun
tatile çıkarken geçici bir zaman için köpeğini davalıya emaneten bıraktığını
söylemişlerdir. Bu hale göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken
aksine düşünce ve aynı nitelendirme ile tahliye kararı verilmesi isabetli
görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
S o n u ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile
HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin
alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 5.10.1990 tarihinde
oybirliğiyle karar verildi.
|