 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
90/10680 90/1999
ÖZET : Boşanan eşin yokluğa düşmesi halinde kan hısımlarından nafaka
isteyebilecek olması eşinden yokluk nafakası istemesine engel değildir.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma, maddi manevi tazminat ve
nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm
temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
A- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
B-1- Medeni Kanunun 143/1.maddesi uyarınca manevi tazminat isteğinin
kabul edilebilmesi için istek sahibinin kusursuz olması ön şarttır. Taraflar
arasındaki fiili ayrılığın davacının başka bir kadınla ilişki kurmasından
kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Ayrı yaşamda davalıya atfı kabil bir kusur
iddia ve ispat edilmediğine göre diğer şartların oluşup oluşmadığı tartışılıp
manevi tazminat isteği yönünden bir karar vermek gerektiğinin düşünülmemesi.
2- Medeni Kanunun 144.maddesi uyarınca yokluk nafakası isteği
davalının el işleri yaptığından ve kan hısımlarından nafaka alabileceğinden
söz edilerek red edilmiştir. Boşanan kadının yokluğa düşmesi halinde kan
hısımlarından nafaka isteme hakkının bulunması, boşanma sonucunda düştüğü
yokluk sebebiyle eşinden nafaka isteyebilmesine engel değildir. Davalının
yaptığı el işi ile kazancının ne olduğu araştırılıp bu kazancın yoksulluğu
kaldıracak nitelikte olup olmadığı belirlenerek sonucu uyarınca karar
verilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazının bu sebeple kabulü ile hükmün
BOZULMASINA, l9.2.l990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu Tahir Alp Nedim Turhan A.Naci Tuncer Hakkı Dinç
|
