 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
2.Hukuk Dairesi
Sayı:
ESAS KARAR
90/10305 91/860
ÖZET: Boşanma sebebiyle maddi veya manevi tazminat için ancak boşanma
kararının kesinleşme tarihinden faiz istemektedir.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma ve tazminat davasının yapılan
muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak
okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun
sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre
aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
2- Boşanma yüzünden haleldar olan bir menfeatten söz edilmemesine ve
olayda Medeni Kanunun l43/l. maddesi şartlarının oluşmamış bulunmasına göre
davalı eşin evlilik sırasında birliğe katkıları karşılığında tazminatın hüküm
altına alınması doğru görülmemiştir.
3- Medeni Kanunun l43/2. maddesi uyarınca boşanma kararının
kesinleşmesi ile tazminat alma hakkı doğar. Bu yön gözetilmeden istek
tarihinden itibaren faize hükmedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının bu sebeplerle kabulü ile hükmün
BOZULMASINA, bozmada oybirliği sebebinde oyçokluğuyla 22.1.1991 tarihinde
karar verildi.
BAŞKAN ÜYE ÜYE ÜYE ÜYE
İ.Y.Ömeroğlu T.Alp N.Turhan A.N.Tuncer H.Dinç
(M)
MUHALEFET ŞERHİ
Davacının usulüne uygun harcı verilerek mahkemeye arz edilmiş bir
tazminat isteği yoktur. Karar maddi ve manevi tazminat bakımından bu sebeple
bozulmalıdır.
ÜYE
Tahir Alp
|
