 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
Onaltıncı Hukuk Dairesi
E. 1989/15924
K. 1990/11950
T. 20.9.1990
* KANUNLAR UYARINCA HAZİNEYE
KALAN TAŞINMAZLAR
ÖZET : 3402 sayılı Kadastro Kanununun 18/2. maddesi gereğince, kanunlar
uyarınca Hazineye kalan taşınmazların zilyedlikle iktisabı mümkün değildir.
Bu tür taşınmazlar hakkında, sözü edilen Kanunun 46/1. maddesi uygulanamaz.
(3402 s. Kadastro K. m. 18/2)
Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün,
Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteminin süresinde olduğu
anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında özetle: Hazine'ye ait tapu
kayıtlarının oluşum ve gittileri ile birlikte celbolunması, dayanağı
belgelerin getirtilmesi, komşu parsel tutanakları ile dayanaklarının celbi
ile mahallinde yeniden yaşlı, tarafsız ve yöreyi iyi bilen yerel bilirkişiler
aracılığıyla keşif yapılması, yerel bilirkişi düşüncesinin komşu parsel
kayıtları ile denetlenmesi, keza Hazine'ye ait tapu kaydının haritaya dayalı
olduğu gözetilerek harita kapsamının uzman bilirkişi aracılığıyla tesbit
edilmesi, tapu kaydının miktar itibariyle uyuşmazlık konusu parsellere göre
eksik veya fazla çıkması halinde, bu farkın nedeninin ve akibetinin
araştırılması, zilyetlik yönünden ayrıntılı araştırma yapılması ve sonucuna
göre bir karar verilmesi" gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozmaya
uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Halil
tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici
nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve çekişmeli
parsellerin kaçak ve yitik kişilerden intikal etmesi nedeniyle 4753 sayılı
Yasa uyarınca Hazine adına tapuya bağlandığı saptandığına, 3402 sayılı
Kadastro Kanununun 18/2. maddesi gereğince Kanunlar uyarınca Hazine'ye kalan
taşınmazların zilyetlikle iktisabı mümkün bulunmadığına, bu tür taşınmazlar
hakkında sözü edilen Kanunun 46/1. maddesinin uygulanması mümkün olmadığına
göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan
hükmün (ONANMASINA), 20.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|