 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1987/838
K: 1988/103
T: 24.02.1988
DAVA : Taraflar arasında "tesbit ve tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 10.2.1987 gün ve 1986/924 - 1987/53 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilemesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 25.9.1986 gün ve 6910 - 7942 sayılı ilamı:
(... Davacı davalının arsası ortak yaptıkları binalar sebebiyle taşınmazın tescilini istemektedir. Şu durumda iddia, Medeni Kanunu'n 650. maddesinin kapsamına girmekte isede toplanan deliller tescil şartlarının doğumuna imkan verecek nitelikte değildir. Şayet vekalet görevinin kötüye kullanıldığı ileri sürülüyorsa bu takdirde 7.10.1953 günlü 8/7 sayılı içtihadı Birleştirme Kararı tescile engeldir. Öyle ise davacı ancak yaptığını ispat edeceği masrafı hakkında tazminat davası açabilir. Bu bakımdan hükmün açıklanan gerekçelerle bozulması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR :Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle 7.10.1953 günlü 8/7 sayılı içtihadı Birleştirme kararı tescile engel olduğundan olduğundan davacı, ancak yaptığını isbat edeceği masrafı hakkında tazminat davası açabilir. O halde Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 24.2.1988 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
