DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "tapulama tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; KADINHANI Tapulama Mahkemesince davanın reddine dair verilen 24.6.1985 gün ve 1977/30, 1985/30 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine,

( ...Hükümde sözü edilen 14.4.1943 tarih 26/85 kararın kesinleştiği belirlenememiştir. Davacı taraf 3.1.1969 tarihli ibraname adı altında düzenlenen belgeye davalılar ise, Mediha'nın terekedeki miras payını 200 lira karşılığında kardeşleri Musa ve Ahmet'e sattığını açıklayan 16.1.1939 tarihli senede dayanmışlardır. Mahkemece bu belgeler duruşmada okunup ilgililerden diyecekleri sorulup saptanmamış bu belgelerle ilgili olarak herhangi bir araştırma yapılmamıştır. Ayrıca 1943 tarihli mahkeme kararında pay devri, pay satışı, sulh gibi bir takım işlemlerden söz edilmektedir. Mahkemece bu yön gözönünde tutularak davacılardan bu olaylar ile ilgili diyecekleri olup olmadığı sorulmamıştır. Eksik inceleme ile hüküm verilemez. O halde mahkemece yukarıda açıklandığı üzere inceleme ve araştırma yaygınlaştırılmalı tüm deliller toplanılmalı, toplanan deliller birlikte değerlendirilmeli sonucuna göre bir karar verilmelidir. Mahkemece bu yönlerden yanılgıya düşülerek yetersiz araştırma ile hüküm kurulması isabetsiz olduğu gibi kabule göre de; dava konusu taşınmazlar ile ilgili olarak sicil oluşturmakla yükümlü bulunan tapulama hakiminin hüküm yerinde hak sahiplerinin adları ile pay oranlarının göstermesi gerekirken ilamın eki olmayan tapulama tutanağına göndermede bulunularak tesbit gibi tescile biçiminde hüküm kurulmuş olması dahi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Olayda tapuda kayıtlı olmayan dava konusu taşınmazların zilyedi Karatürkoğlu Hacımehmet'ten 1910-1914 yılları arasında ölümüyle mirasçılara taraflara kaldığı çekişmesizdir. Dava miras payına yönelik olup, uyuşmazlık davacı Zehra Karatekin ve Mediha Kanioğlu'nun taşınmazda miras haklarının kalıp kalmadığı noktasında toplanmaktadır.

Davalılardan İsmail oğulları Ahmet, Hacımehmet ve Musa Karatürk davacıların miras paylarını satın aldıklarını ileri sürmüş ve bu konudaki Sulh Hukuk Mahkemesince oluşturulan 27.4.1942 tarih 128/80 ve yine 14.4.1943 tarih ve 26/85 sayılı mahkeme kararlarına dayanmışlardır. Her ne kadar daire bozma kararında 14.4.1943 tarihli kararın kesinleştiğinin belirlenemediğine değinilmiş ise de karar Sulh Hukuk Mahkemesine ait olup tarafların yüzlerine karşı verilmiş ve temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir. Miras hakkının diğer bir mirasçıya devrine ilişkin bu kesinleşmiş hükümler taraflarını bağlar. Gerçekten davacılardan Mediha Kanioğlu'nun dava konusu taşınmazlardaki dedesi Hacımehmet'den gelen miras hakkını Ahmet, Hacımehmet ve Musa Karatürk isimli paydaşlara sattığı 14.4.1943 tarih 26/85 sayılı kesin hükümle belirlenmiştir. Bu itibarla adı geçen davacının diğer temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak davacı Zehra Karatekin'in anılan her iki kesin hükmün tarafı değildir. Böylece Zehra Karatekin ile bir kısım paydaşlardan pay satın alma davalı paydaş Ahmet Musu ve Hacımehmet arasında mirasçılık ilişkisi devam etmektedir. Hal böyle olunca bu konudaki içtihadı birleştirme kararı gereğince mirasçı Zehra, Ahmet Musa ve H.Mehmet arasında kazandırıcı zamanaşımı hükümleri uygulanamaz. Bu itibarla dava konusu taşınmazlarda Zehra Karatekin miras payı oranının belirlenmesi ve o miras payının Zehra adına tescil edilmesi gerekir.

Bundan ayrı davacılar Ahmet Karatürk tarafından onaylandığı belirtilen 3969 tarihli ibranameye dayanmışlardır. Mahkemece bu yönde bir araştırma yapılmamıştır. Oysa ibranamenin aslının istenmesi diğer tarafa okunup diyeceklerinin saptanması belgenin kabul edilmemesi halinde geçerli olup olmadığının saptanması kapsamı olan taşınmazların tapulama sırasında kim adına tesbit edildiğinin ve dava konusu taşınmazlarda ilgili olup olmadığının belirlenmesi zorunludur. Ayrıca davacıların annelerinden kalan hakları olduğu ileri sürülmüş ancak bu yön üzerinde durulmamıştır. Eksik inceleme ile sonuca varılamaz. Bu nedenlerle mahkemece, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ), bozmada oybirliği nedeninde oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972