 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1987/531
K: 1988/56
T: 27.01.1988
DAVA: Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Midyat Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 15.10.1986 gün ve 1983/125 - 1986/348 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi'nin 29.12.1986 gün 12993 - 12896 sayılı ilamı :
(... Taraflar arasındaki uyuşmazlık tescil ve elatmanın önlenmesine ilişkindir. Davacı Beşir Yenigün tarafından ayrı ayrı açılıp birleştirilen dava dosyalarında taşınmazın adına tescili ve davalıların elatmanın önlenmesi istenilmiştir. Yerinde yapılan keşifte dinlenen davacı Beşir tanıkları 20 yıl fazla süren arasız nizasız ve malik sıfatı ile cereyan eylemiş zilyetlikle haber vermişler ve davalı tanıkları ise uyuşmazlık konusu taşınmazın vakıf olduğunu açıklamışlardır. Mahkemece zilyedliğin iyi niyetle cereyan eylemediğinden bahisle istemin reddi cihetine gidilmiştir.Kanunda öngörülen husus malik sıfatı ile ve 20 yıl ve daha fazla süre geçmiş zilyetliktir. Kanunda iyi niyetten sözedilmemiştir. Bundan ayrı taşınmazın mülkiyeti konusunda taraf tanıklarının ifadeleri arasındaki aykırılık üzerinde durulmamış ve giderilmeye çalışılmamıştır. Bu itibarla taraf tanıkları çağrılıp yeniden taşınmaz başında bilgilerine başvurulmak aykırılık giderilmeye çalışılmak ve süregelen zilyetlikte iyi niyet şartının tahakkukuna kanuni gerek bulunmadığı yönü üzerinde durulmak ve sonunda deliller birlikte takdir olunarak bir karar verilmek gerekirken bunlardan zuhul, eksik inceleme ve aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına zilyetliğin neticeden feri nitelikte olduğunun anlaşılmasına göre usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 27.1.1988 gününde oyçokluğuyla karar verildi.