 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1987/43
K: 1987/745
T: 21.10.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "terk sebebiyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 11.4.1986 gün ve 1985/436 Esas, 1986/276 Karar sayılı kararının incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 7.7.1986 gün ve 6589-6887 sayılı ilamı : (... Medeni Kanun'un 132. maddesine dayalı olarak terk sebebiyle açılan boşanma davasının reddedilebilmesi için davalı eşin davete uymayışının haklı bir sebebe dayanması gerekir. Davada davacının davette samimi olmadığı savunulmuş ve bu sebeple daveta uyulmadığı ileri sürülmüştür. Davacı kocanın evvelce çeşitli boşanma davaları açmış olması, hatta zina isnadında bulunması artık evlilik birliğini bir daha devam ettiremiyeceği biçiminde yorumlanamaz. Davetteki samimiyet unsurunun eski olaylara zan, tahmin ve kanaate dayandırılması ve bu doğrultuda yorumlanması yanlıştır. Davetteki samimiyetin varlığı yada yokluğunun ihtar döneminde davacının davranışlarına bağlı olarak objektif delillerle kanıtlanması gerekir. Aksi hal evvelce boşanma davası açılması halinde artık davet yapılamıyacağının kabulüne ve böylece yasal bir hakkın kullanılmamamsına yol açar. Buna göre davalı eş haklı bir sebeple davete uymamış bulunduğundan boşanmaya karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgı sonucu davanın reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenel direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 3.7.1987 günü yapılan ilk görüşmede çoğunluk sağlanamadığı için yapılan ikinci görüşmede oyçokluğuyla karar verildi.