 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1987/368
K: 1987/891
T: 02.12.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "manevi tazminat"davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 3. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 25.12.1987 gün ve 1986/453-1987/46 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 23.8.1987 gün ve 2802-3122 sayılı ilamı:
(..Davacıların miras bırakanlarının ölümü ile sonuçlanan iş kazasında işveren % 80; miras bırakan ise % 20 kusurlu bulunmuştur. Kusur oranları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ve diğer özel haller nazara alındığından davacılara takdir olunan manevi tazminat miktarının çok fazla olduğunun kabulü gerekir.
Takdir olunacak miktarların manevi tazminatın mahiyeti ve hakkaniyetle bağdaşır ölçüde olması icabeder..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Ölen işçiye ve işverene yükletilen kusur oranları, manevi tazminatın takdirine esas tutulması gereken hususlar, manevi tazminatın niteliği ve amacı hep birlikte değerlendirildiğinde hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı çok fazla görülmüştür. Bu nedenlerle mahkemece Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, oyçokluğuyla 2.17.1987 gününde karar verildi.
