DAVA : Taraflar arasındaki "nafaka" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Beyoğlu Asliye 3. Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 31.7.1986 gün ve 570-554 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 23.10.1986 gün ve 8787-9191 sayılı ilamı: ( ... Dava Medeni Kanun'un 306/2. maddesi uyarınca velayeti davacı anneye verilen evlilik dışı müşterek çocuk için davalı babadan iştirak nafakası alınmasına ilişkindir.

Gerçekten baba hanesinde kayıtlı bulunan ve halen İngiltere'de eğitim ve öğretim gören dava konusu 5.8.1968 doğumlu Yasemin Ecen için aylık 2.000.000 TL.sı nafakaya karar verilmesi istenilmiştir; mahkemece 1.200.000 TL. iştirak nafakası ödenmesine karar verilmiştir.

Hükmedilen nafaka hem dosya içeriğine ve hemde iştirak nafakasının temel nitelik ve kapsamına göre fahiş bir miktarda tayin ve tesbit edilmiştir.

Şöyleki;

1 - Söz konusu velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf buna rağmen kendi maddi ve ekonomik olanakları ölçüsünde müşterek çocuğun başta bakım ve barındırma olmak üzere her türlü okul, eğitim ve gelişme giderlerine katılmakla yükümlüdür. Diğer taraftan iştirak nafakası belirlenirken ana ve babanın parasal olanakları gözönünde tutulmakla birlikte velayet hakkı kendisine tevdi olunmuş tarafın bu görev nedeniyle emeğinin ve yüklendiği sorumlulukların karşılığı olağan harcamaların da dikkate alınması zorunludur

2 - Ne var ki, nafaka miktarının belirlenmesine esas alınması gereken ister bakım ve barındırma isterse okul, eğitim ve gelişme giderlerinin özenti ve aşırılığa kaçmadan doğru, makul ve gerçekçi sınırlar içinde kalmasına özen gösterilmesi toplumun ve çevrenin genel yaşam gelişim ve eğitim çizgisinin gözden uzak tutulması ve nihayet kişisel ve aşırı istekler ile toplumun lüks ve fantazi kabul edebileceği ihtiyaçlar için velayet kendisine bırakılmayan tarafın ağır yükümlülüklerine maruz bırakılmaması gerekmektedir.

3 - Her anne ve baba çocuğun en iyi şartlarda yetişmesini ve en iyi eğitim görmesini, hiç bir şeye gereksinme duymamasını ve her şeye sahip olmasını ister. Bu duyguyu ve evlat sevgisinin derinliğini anlamamak olanaksızdır. Ancak istekler gereksinmeler sınırsız değildir. Her güzel ve iyi şeyin mutlaka daha güzeli ve iyisi vardır. Böyle durumlarda makul, insaflı ve gerçekçi olmak sınırı ve ölçüyü doğru belirlemek kaçınılmaz. Hele ana ve babaların kendi aralarındaki uyuşmazlıklar için çocukların durumlarını ve gereksinimlerini istismar etmekten önemle kaçınmaları gerekir.

4 - Bugün Türkiye'de hemen her kademede özel ve resmi ciddi önemli ve başarılı sayısız eğitim kurumu vardır. Hele üniversite öncesinde yurt dışında eğitim olanağı aranması ülke ve dünya gerçeklerine aykırıdır. Özetle dava dilekçesinde "dünyacada meşhur olan ve çok iyi tanınan ve belli bir seviyenin üzerindeki ailelerin çocuklarını tahsil ettirdikleri" İngiltere'deki bir okula dava konusu küçüğün gönderilmesi zorunluluğunu anlamak ve benimsemek kolay bulunmamaktadır. Hele bu gönderme küçüğün ana bakım ve şefkatine ihtiyacı olduğu bir dönemde ( dava tarihinden 7-8 sene önce ) 9-10 yaşında bulunduğu bir çağda yapılmışsa böyle bir eğitimin gerekliliğinin savunulması dahada zor olmaktadır. Bütün bunlara rağmen en iyi niyetli davacı annenin verdiği kararın sonucu 7-8 senedir yurt dışında eğitim gören dava konusu müşterek çocuk için davacı annenin kendi parasal olanaklarına dayanarak bilirkişi raporunda öngörülen 16.800.000 TL. tutarında gerçekleştirdiği harcamayı önemsememek ve davacıyı bir anne olarak takdir etmemek imkansızdır. Ne varki davacının bu kararının sonuçlarına da katlanması zorunludur. Türkiye şartlarında lüks hatta fantazi sayılabilecek ve asla gerekli olmayan öğrenim ve yetiştirme tarzının bedelini böyle bir karardan bilgisi ve muvafakatı olmayan davalı babayı ödetmek istemek adalete uygun düşmemektedir. Bütün bu sebeplerle yurt ve dünya gerçekleri bir yana bırakılarak ve yalnızca davalının maddi olanaklarının fazla bulunması olgusuna dayanılarak aylık 1.200.000 lira gibi kabul edilemez. Fahiş bir miktar nafakaya hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı olup yurt içi eğitim miktar nafakaya karar verilmemesi bozmayı gerektirir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak ve ayrıca küçüğe velayeten açılan bu davada iştirak nafakasına küçüğün reşit olduğu tarihe kadar hükmedilebileceğinin dikkate alınması gerekirken bu yön üzerinde de durulmaksızın önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 4.11.1987 gününde BOZULMASINA, oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972