 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1987/289
K: 1987/725
T: 14.10.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 2. İcra Tetkik Mercii Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10.6.1985 gün ve 284-1150 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 8.4.1986 gün ve 10302-4094 sayılı ilamı: (.. Borçlunun merciie verdiği 6.2.1985 tarihli dilekçesi tümüyle ele alındığında İİK.nun 65. maddesine dayalı gecikmiş itiraz olmayıp usulsüz tebligata ait olduğu anlaşılmış ve usulsüz tebligata 4.2.1985 tarihinde muttali olduğunu bildirmiştir. Tebligat Kanunun 32. maddesine göre ödeme emri tebligatı usulsüz olsa bile borçlunun beyan ettiği 4.2.1985 tarihi tebliğ tarihi sayılır. Borçlu bu tarihten itibaren takibin şekline göre İİK. 62 ve takip eden maddeleri gereğince icra dairesine herhangi bir itirazda bulunmamış, şu suretle hakkındaki takip kesinleşmiştir. Bu duruma rağmen takibin durdurulmasına karar verilmesi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 14.10.1987 gününde (BOZULMASINA), oybirliğiyle karar verildi.