 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/99
K: 1987/276
T: 11.05.1987
DAVA : Yargıtay'ın içtihatlarına ve doktrine göre;
1- Canavarca bir his sevki ile adam öldürmek; sırf öldürmüş olmak için öldürmek, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürmek,
2- İşkence ve tazip ile öldürmek ise, öldürme eyleminden önce öldürülecek olana karşı azap ve işkence yapmayı hedef tutan ölümü meydana getirmek bakımından zorunlu olmayan vahşice davranışlarda bulunmak, olarak tanımlanır.
Her iki halde; sadist bir duygu ve düşüncenin eylemde görülmesidir.
Ceza Genel Kuruluda, 15.4.1963 gün ve 17/17 sayılı kararında; yalnız öldürmek kastının gerçekleşmesi için yapılan eylemlerin, işkence ve tazip niteliğinde olmayacağını içtihad etmiş bulunmaktadır.
Olayımıza baktığımızda, sanıklarla öldürülen arasında kıyasıya bir kavganın başladığı; çok güçlü ve kuvvetli bulanan öldürenle baş edemiyeceklerini anlayan sanıkların diğer sanıklar Tuncay Akay ve Harun Kutsal'dan ip istedikleri, sanık Haşmet Sinan'ın bu arada eline geçirdiği keserle öldürülenin başına ve yüzüne vurmaya başladığı vi getirilen iple öldürüleni bağlayarak Çoşkun ile birlikte boğazını kesmek suretiyle öldürdükleri, anlaşılmıştır.
Açıklanan şu oluşa ve otopsideki bulgulara göre sanıkların öldürme sonucunun almaktan öteye giden ve işkence tazip sayılacak; sırf öldürülene eza verme ve kendilerini bu suretle tatmin etme yönünden davranışları saptanamadığından hunharca olsa dahi bu tür icranın işkence ve tazip olarak kabulünde isabet yoktur.
Bu itabarla sanıklar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile Resende temyize tabi bulunan direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerde tebliğnamedeki istem gibi direnme hükmünün bozulmasına ve bozmanın direnme hükmünü etmeyen sanık Tuncay Akay'a da sırayet ettirilmesine 11.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.