 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/90
K: 1987/259
T: 11.05.1987
DAVA : Laikliğe aykırı olarak Devletin Sosyal, Ekonomik, Siyasi, Hukuki temel düzenini dini esas ve inançlara uydurmak amacı ile propaganda yapmak Suçundan sanık Muammer Çakar'ın beraetine ilişkin Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 16.10.1986 gün ve 83/65 sayılı hüküm, C. Savcısının temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek 21.1.1987 gün ve 6124/145 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir.
C. Başsavcılığının CMUK. 322. maddesi gereğince özel daire kararının kaldırılarak hükmün bozulması istemini bildiren 25.2.1987 gün ve 31 sayılı itiraznamesiyle dosyanın 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : Laikliğe aykırı olarak Devletin Sosyal, Ekonomik, Siyasi, hukuki temel düzenini dini esas ve amaçlara uydurmak amacı ile propoganda yapmaktan sanık Muammer Çakar'ın, beraetine ilişkin karar, yerel C. Savcısının temyizi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesincea incelenerek; (Sanığın eyleminde müsnet suçun unsurlarının bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kullanmış olup incelenen dosya münderecatına nazaran iş bu kabul ve takdirde bir isabetsizlik görülmediğinden C. Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle onanması)na çoğunlukla karar verilmiştir.
Muhalif Daire Başkanı ve üye ise; özetle; Şeriat düzeninin vazgeçilmiyeceği vurgulanıp, ekonomik düzenle faiz yönünden ilişki kurularak dinsel müeyyide belirlenmesi şeklindeki yadıda; yazılış şekli, yeri ve olayın gelişme itibariyle müsnet suç oluşmuştur görüşüyle aykırı oy açıklamasında bulunmuşlardır.
Daire kararına karşı itiraz yoluna başvuran C. Başsavcılığı; (Köy imamı bulunan sanık önce cami içerisinde bulunan tahtaya "bilerek islam şeriatını inkar eden dinden çıkar, faizin en küçük günahı açıkca Beyhutllah'da anası ile 36 defa zina etmiştir) diye yazılmıştır. Kendisinin ikaz edilmesi üzerine yazılı tahtayı caminin dışına merdiven başına ve camiye giremeyenlerinde görebileceği bir yere taşıyıp yazıdaki (36) rakamını silerek (70) rakamını yazdığı ve astığı anlaşılmaktadır. Yazının teşhir yeri içeriği ortamı ve muhatapları bakımından kül olarak Devletin ekonomik düzeninin şeriat hükümlerine göre düzenlenmesi amacına yönelik bulunması itibariyle, sanığa yükletilen suç oluştuğu halde beraet hükmünün onanması, yasaya aykırıdır) biçimindeki gerekçesiyle özel daire onama kararının kaldırılmasına ve yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesi istenmiştir.
Dosyaya göre;
Olay tarihinde devrek ilçesi Kemerler Köyü camiinde kadrolu imam olarak görev yapan sanığın, özel olarak yaptırdığı kara tahtaya, (Bilerek islam şeriatını inkar eden dinden çıkar, faizin en küçük günahı açıktan Beytullahta anası ile zina etmiş gibidir" sözlerini yazarak imamlık yaptığı caminin hutbesine astığı cematin itiraz etmesi üzerinede, tahdadaki 36 rakamını silipyerine 70 rakamını yazdıktan sonra tahtayı caminin içinden alıp, caminin dış kapısında bulunan merdivenin üzerine, sokaktan gelip geçenlerin kolaylıkla görüp okuyabilecekleri bir biçimde yerleştirdiği ve halkın "Hoca ayıptır, bu çirkin yazıları sil, senin yaptığın din istimsaridir" diye ikaz etmeleri üzerinede, "bunları silemem, şehirdeki camilerede aynı şeyler yazılacaktır. Türkiye'deki tüm bankalar Yahudi bankalardır. "diye bağırıp üzerlerine yürüyüp dövmeye teşebbüs ettiği anlaşılmıştır.
Olayın açıklanan şu seyrine göre; yazının içeriği, önceki yazılış ve asılış yerine rağmen ikaz üzerine sanığın yer değiştirişteki söz ve davranışları birlikte değerlendirildiğinde müsnet suçun tüm unsurları ile oluştuğu sonuç ve kanaatına varılmıştır.
Bu nedenle C. Başsavcılığının yerinde bulunan itirazının kabulüne karar verilmelidir.
Çoğunluk oyuna karşı olan üyeler: sanığın soyut olarak islamda faizin haram olduğuna ilişkin dini inancını açıklamak kastıyla hareket ettiğini ileri sürerek itirazın reddi yolunda oy kullanmışlardır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle C. Başsavcılığının itirazının kabulüne Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 21.1.1987 gün ve 1987/6124 Esas 1987/145 sayılı onama kararının kaldırılmasına ve Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesinin 16.10.1986 gün ve 83/65 sayılı Beraet kararının BOZULMASINA, 6.4.1987 günlü birinci müzakerede yasanın öngördüğü çoğunluk elde edilemediğinden 11.5.1987 günlü ikinci müzakerede salt çoğunlukla karar verildi.