 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/585
K: 1987/97
T: 02.03.1987
DAVA : 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa aykırı davranışta bulunmak suçundan sanık A.D.in, anılan yasanın 81/6. maddesi delaleti ile 81/8. maddesi gereğince 5000 lira hafif para, bir ay hafif hapis cezası ile cezalandırılmasına, sürücü belgesinin bir ay süre ile geri alınmasına, sanığın 10.3.1976 tarihinde kesinleşen Adapazarı 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 9.2.1976 gün ve 1485/82 sayılı ilamı ile TCK.nun 565/1-son, 647 sayılı kanunun 6. maddeleri gereğince ertelenmiş bir gün hafif hapis, üç lira hafif para, üç gün meslek ve sanatının tatili cezasına mahkum olduğu anlaşıldığından, 647 sayılı yasanın 4. maddesinin 2. fıkrası açık hükmüne göre, sanığa verilen hafif hapis cezasının bu nedenle para cezasına veya tedbire çevrilmesine olanak bulunmadığına ancak TCK.'nun 95. maddesi gereğince aradan geçen süre itibariyle sanığın ertelenmiş olan cezasının çektirilmesine yer olmadığına ilişkin hükmü, Özel Daire:
(..Sair temyiz itirazları yerinde değilse de;)
Müeccel cezanın kesinleştiği tarihten itibaren bir seneden fazla zaman geçtiği, bu nedenle de TCK.'nun 95. maddesi gereğince tecil edilen cezanın vaki olmamış sayılması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezanın 647 sayılı kanunun 4. maddesinin öngördüğü para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi) isabetsizliğinden bozmuş;
Yerel Mahkeme ise, bazı gerekçeler ileri sürerek önceki hükmünde direnmiştir.
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 28.4.1986 gün ve 587/272 sayılı ve sonraki birçok kararında açıklandığı gibi, sanığın işlediği kabahat nevinden bir suç dolayısıyla verilen mahkumiyet hükmünden itibaren bir seneden fazla bir zaman geçmiş ve bu süre içinde hapis veya ağır hapis cezasına mahkum olmamış olması nedeniyle, TCK.'nun 95. maddesi gereğince "vaki olmamış sayılan" önceki mahkumiyet 647 sayılı yasanın 4. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmeyeceğinden, sanığın temyiz itirazının bu nedenle kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir (Oybirliği ile).