 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/548
K: 1987/680
T: 21.12.1987
DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu ölüme ve yaralamaya neden olmak suçundan sanık Şakir Bayram hakkında açılan kamu davasının yargılaması sırasında, İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesi 29.1.1987 gün ve 566/27 sayı ile:
İETT. şoförü olan sanığın, görev sırasında işlediği suçtan dolayı M.M.H.K.na tabi olduğundan CMUK. nun 253/4. maddesi gereğince muhakemenin durmasına,
Dosyanın bu şekilde gönderildiği İstanbul İl Memur Yargılama Komisyonu ise, 26.5.1987 gün ve 266 sayı ile 3841 sayılı kanunun 14. maddesinde İ.E.T.T. personel hakkında M.M.H.K. hükümleri tatbik edilemeyeceği belirtildiğinden sanık hakkında C.Savcılığınca umumi hükümlere göre işlem yapılmasına karar vermiştir.
Bu karardan sonra İstanbul C.Savcılığının 7.7.1987 tarihli yazılariyle İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.1.1987 gün ve 566 sayılı kararına yaptığı itirazı inceleyen İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesi, 10.7.1987 gün ve 108/60 sayı ile:
Selbi görev uyuşmazlığın tetkik mercii Yargıtay olduğundan mahkemelerinin yetki ve görevsizliğine karar vermesi üzerine, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 4.7.1987 gün ve 1208 sayılı yazılı emirlerine atfen C.Başsavcılığnın 31.7.1987 gün ve Y.E. 673 sayılı tebliğnamesiyle "CMUK.nun 253. maddesi uyarınca verilen durma kararlarının davasının esasını çözümleyen kararlardan olmaması itibariyle, temyiz kabiliyetini haiz olmadığından CMUK.nun 297 ve müteakip maddeleri gereğince İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin C.Savcılığına vukubulan karar ittihazı yerine yazılı şekilde görevsizlik kararı vermesi yasaya aykırı bulunduğundan CMUK.nun 343. maddesi uyarınca İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.7.1987 gün ve 60 Müt. sayılı kararının bozulması talep edilmesi üzerine dosyayı inceleyen 9. Ceza Dairesi 9.9.1987 gün ve 3164/3641 sayı ile " 1684 sayılı kanuna göre umumi mahkemelerle idare heyetleri arasında çıkan görev ve yetki uyuşmazlıklarının Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gerektiği"ne karar vermiştir.
İddianame ile kamu davası açılmasından sonra yerel mahkemelerce "sanıkların memur oldukları ve görevlerinden doğan (veya görevlerinin ifası sırasında) suç işlediklerinin anlaşıldığı" gerekçesiyle, Memurin Muhakematı Hakkındaki Kanun uyarınca işlem yapılmasını sağlamak üzere verdikleri" usuli muamelelerin durdurulması" kararlarının "görevsizlik" kararı niteliğinde bulunması ve 1684 sayılı yasanın 1. maddesiyle: Umumi Mahkemeler karar hakimleri ve sorgu hakimleri ile umumi, hususi kaza selahiyetini haiz makamlar arasında vazife ve selahiyet sebebiyle çıkacak ihtilafların çözülmesi görevinin Ceza Genel Kuruluna verildiği ve 17.12.1984 gün ve 18608 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Uyuşmazlık Mahkemesinin 15.10.1984 gün ve 141/439 sayılı kararında "Memurin Muhakematı hakkındaki kanuna göre koğuşturulmasının gerekliliğini belirtir. Bu niteliği ile bu çeşit kararlar görevsizlik kararı gibi sonuç doğurur. Adliye Mahkemesince verilen karar ise, davaya bu hali ile mahkemenin bakmaması sonucunu doğuracağından görevsizlik kararı niteliğinde olduğunun kabulü gerekir" denildiği de gözönünde tutulduğundan İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.7.1987 gün ve 198/60 sayılı kararında yasaya aykırı bir yön bulunmadığından Yüksek Adalet Bakanlığının 4.7.1987 gün ve 1208 sayılı yazılı emirlerinin reddine oybirliğiyle karar verildikten sonra yapılan incelemede :
İstanbul İ.E.T.T. idaresinde şoför olarak çalışan sanığın dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu kullandığı otobüsle ölüme ve yaralamaya sebep olduğu iddia edilmektedir.
3481 sayılı İstanbul Elektrik İşleri Umum Müdürlüğü Teşkilat ve İşletmesine dair Kanunun 14. maddesinde : İstanbul Elektrik İşleri Umum Müdürlüğü dahili muamelelerinde eşhas ve müessesat ile münasebetlerinde hususi müesseler ahkam ve kaidelerine tabidir. Memur ve mütsahdemleri hakkında da aynı ahkam caridir.
Bunlar hakkında Memurin Muhakematı Kanunu tatbik edilemez hükmü getirilmiş bulunmaktadır.
Maddenin bu açık hükmüne ve dosyadaki belgelere göre İstanbul Elektrik Tramvay ve Tünel İşletmeleri Genel Müdürlüğü emrinde şoför olduğu anlaşılan sanık hakkında mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun şekilde İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.1.1987 gün ve 566/27 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmek üzere C.Başsavcılığına tevdiine, 21.12.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.