DAVA : 213 sayılı kanuna muhalefetten sanık Hasan Hilmi Sarıgedik'in hükümlülüğüne dair Salihli Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 10.3.1986 gün ve 67/107 sayılı hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek Bozulmasına karar verilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 19.1.1987 gün ve 44/14 sayılı son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçeyle istenilmiş olduğundan, dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulmasını isteyen 10.11.1987 gün ve 9/1015 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 213 sayılı yasaya aykırı davranışta bulunmak suçundan sanık Hasan Hilmi Sarıgedik'in aynı yasanın 359/1-2. maddesi uyarınca mahkumiyetine ilişkin hükm inceleyen Özel Daire;

(213 sayılı yasanın 344/2. maddesinde belirtilen suçun oluşması için vergi ziyaına sebebiyet verilmesi gerekmektedir.

Sanığın tüp gaz satışlarına ait sahte olarak düzenlediği iddia ve kabul olunan satış faturaları gelirini yükseltici nitelikte bulunmasına nazaran,

Dava konusu edilen ve geliri yükseltici nitelikteki bu faturalardan dolayı ve ne şekilde vergi ziyaına sebebiyet verdiği gerekçeleri ile açıklanmadan sanığın yazılı madde ile mahkumiyetine karar verilmesi) nedeniyle bozulmasına karar vermiştir.

Bu karara karşı dosyanın gönderildiği Yerel Mahkeme; (Sanık savunmalarında kesmiş olduğu faturaların içeriğinin doğru olduğunu beyan ederken adı geçen kişilere tüp gaz satışı yapılmadığını kabul etmekte ve yıl sonu hesabında fazlalık görmesi nedeniyle dengelemek için faturaları düzenlediğini ileri sürmektedir.

Bu savunma karşısında vergi matrahını düşük göstermek amacıyla faturaların kesildiğini kabulde zorunluluk vardır. Zaten tacir olan sanığın bu faturaları geliri düşük göstermek amacıyla düzenlediği açıktır. Dolayısıyla eylemi vergi kaçırmaya yöneliktir.) gerekçesiyle ilk hükümde direnme kararı vermiştir.

İncelenen dosya ve kanıtlara göre;

Likit Petrol gazı ticareti ve aynı zamanda tuhafiyecilik yapan sanığın, Mehmet Dokumacı, Ali Yaman, Ali Rıza Adsan, Muammer Gökçe, Mehmet Keman adlı kişilerce satış yapmadığı halde suç konu sahte faturaları düzenleyerek vergi ziyanına sebebiyet verdiği iddia ve kabul edilmiştir.

Sanığın adı geçen kişilere faturalarda yazılı miktarlarda satış yapmadığı halde bu faturaları düzenlediği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Ancak suça konu faturalar incelendiğinde, sanığın yıllık cirosunu yükseltici nitelikte bulundukları, dolayısıyla vergi matrahının yükseldiği açıktır.

Sanık düzenlediği gerçeğe aykırı bu faturalarla vergi ziyaına sebebiyet vermediği gibi matrahını yüksek göstermek suretiyle daha fazla oranda vergi yükümlülüğü altına girmiştir.

O halde vergi ziyaından söz etmek olası değildir. Halbuki 213 sayılı yasanın 344. maddesine veri ziya-ına kasten sebep olunması halinde aynı yasanın 359. maddesi hükmü uygulanabilir. Vergi ziyaına sebebiyet vermeyen sanığın eylemi maddede yazılı suçu oluşturmaz.

Bu itibarla Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklandığı üzere, sanık vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, 28.12.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972