DAVA : Sanık Hikmet Bakioğlu'nun, merkezi Ankara'da bulunan ve gerçekte bankerlik faaliyetleri yapan Paraş Piyasa Araştırma ve Pazarlama isimli şirket kurup çeşitli vilayetlerde buna bağlı yerler oluşturduğu ve piyasadan yüksek faizler karşılığı para topladığı, bu arada müşteki Fehmi Koyuncu'yu da işe ortak edeceğini söyleyip 500.000 lira parasını alıp, biri 5.5.1982 vadeli 100.000 ve diğeri 4.3.1983 vadeli 400.000 liralık bonolar verdiği ve bu paraya karşılık aylık % 10 faiz (kar) vaadettiği, müştekinin parasına karşılık 80.000-90.000 lira kar (faiz) aldıktan sonra ortaya çıkan banker olayı ile sanığın tasfiyesine karar verilip alacak ve borçlarının Tasfiye Kuruluna geçtiği, Tasfiye Kurulu kayıtlarına göre; Banker Paraş-Hikmet Bakioğlu'ndan alacaklı olanların yazımına 7.6.1982 de başlanıp 7.7.1982 de sona erdiği, alacak sıra cetvelinin 22.2.1983 gün ve mükerrer 17966 nolu Resmi Gazete'de yayınlandığı, sıra cetveline göre 2184 kişinin kendini alacaklı yazdırdığı, alacak miktarından kabul edilen 490.003.261 lirası ana para, 20.321.964 lirası faiz 539.613 lirası masraf olmak üzere sanığın borcunun toplam 515.721.955 liradan ibaret olduğu, buna karşılık Başbakanlığa verilen aylık raporda mal varlığının yaklaşık 31.535.000 liradan ibaret olduğu, toplanan paraların sarf ve aktarıldığı yerleri bildirmesi için adına yazılan yazıya hiç cevap vermediği, kendisi 35 sayılı KHK.nin değişik ek 17. maddesi gereğince görevlendirildiği tasfiye kuruluna uğramadığı gibi, tasfiye işlemlerine yardımcı olmadığı ve Kurulla işbirliğinden kaçındığı, savunmaya göre de; sanığın bidayette günün şartlarına göre aylık % 10 gibi ekonomi kuralları ile bağdaşmayacak derecede yüksek faizi karşılamak için piyasada daralan mağazalardan ucuz mal alarak bunları satıp karşılamaya çalıştığı, fakat ileri dönük sağlam ve istikrarlı bir çalışma sistemi kurmadığı, bidayetten beri maksadın ticaret yapma olmadığı; bu sistemde oğlu Özmen Sanar'ın da babası ile birlikte işbirliği yaparak çalıştıkları ve topladıkları paraları belirlenemeyen ve açıklanmayan yerde ve şekilde mal edindikleri anlaşılmıştır.

Açıklanan bu oluşa, iddia ve savunmaya, özellikle Tasfiye Kurulu yazısına göre; sanıkların üzerlerine atılı suç oluştuğundan vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle sanıklar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan Yerel Mahkeme direnme hükmünün onanmasına, 16.2.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972