 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/406
K: 1987/499
T: 26.10.1987
DAVA : Hırsızlıktan sanık Sameti'nin hükümlülüğüne dair, Üsküdar 2. Ceza Mahkemesinden verilen 24.1.1985 gün ve 1861/38 sayılı hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesin'ce incelenerek bozulmasına karar verilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 7.10.1986 gün ve 613/1584 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçeyle istenilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün onanması istemini bildiren 9.7.1987 gün ve 6/40 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Hırsızlık suçundan sanık Sametin TCY.nın 491/4, 522, 525, 647 sayılı yasanın 4. maddesi uyarınca sonuçta 72.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve 4 ay süre ile Genel Güvenlik gözetimi altında bulundurulmasına ilişkin hükmü inceleyen Özel Daire :
(Üç-dört elma çalmaktan ibaret eylem nedeniyle hırsızlık cürmünün oluşması için suçuna nicelik yeterliği açısından gereken boyutlara ulaşmadığı düşünülmeden hükümlülük kararı verilmesi) nedeniyle bozmuştur.
Bozma üzerine dosyanın gönderildiği Yerel Mahkeme sanığın mağdurun rızası dışında elmaları alarak yediğini suça konu elma miktarının ancak TCY.nın 522. madde uygulamasında gözönünde alınacağını ve bu hususun da hükümde değerlendirildiğini miktarın az olmasının suçun oluşmasına etkili olamayacağını belirterek ilk hükümde direnmiştir.
İncelenen dosya'ya göre; arkadaşlarıyla mağdura ait bahçenin yakınında oyun oynamakta olan sanığın, bahçedeki elma ağacından bir kaç elma koparıp yemesinden ibaret olan eylemin törelere, örf ve adetlere göre süregelen toplumsal bir alışkanlığın ve genel hoşgörünün doğal ve olağan bir tezahürü olduğu; bu koşullardaki icrada suça yönelik iradenin varlığından söz edilemeyeceği bu itibarla Özel Daire Kararında vurgulandığ üzere hırsızlık cürmünün oluşması için suçun nicelik yeterliği açısından gereken boyutlara ulaşmadığı neticesine varıldığından direnme bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle tebliğnamedeki isteme aykırı olarak Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, 26.10.1987 gününde 2/3'yi geçen çoğunlukla karar verildi.