 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/361
K: 1987/458
T: 12.10.1987
DAVA : Taahhüdü ihlalden sanık Hasan'ın hükümlülüğüne dair, (Ankara 4. İcra Hakimliği)nden verilen 30.1.1987 gün ve 1100/129 sayılı hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nce incelenerek 3.6.1987 gün ve 4570/5543 sayılı ilamiyle onanmasına karar verilmiştir.
C. Başsavcılığı'nın CMUK.nun 322. maddesi uyarınca Özel Daire kararının kaldırılarak hükmün bozulması istemini bildiren 23.6.1987 gün ve 121 sayılı itiraznamesiyle dosyanın 1. Başkanlığa gönderilmesi üzerine, Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Taahhüdü ihlal suçundan sanık Hasan'ın İcra ve İflas Kanununun 340. maddesinin uygulanması suretiyle mahkumiyetine ilişkin hüküm, Özel Dairece incelenerek onanmasına karar verilmiştir.
Bu karara karşı itiraz yoluna başvuran C. Başsavcılığı'nca; (Kısa kararda gösterilmediği halde, gerekçeli kararda yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmolunması, verilen kararın teşvişi ve kazanılmış bir hakkın ihlali mahiyetinde olduğu ve halde bozma sebebi addetilmeyerek doğrudan doğruya onanması yoluna gidilmesi yasaya aykırı olduğundan, Özel Daire onama kararının kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesi) talep olunmuştur.
Yerel mahkemenin, sanığın yokluğunda verdiği kısa kararında (hüküm fıkrasında) "sanığın İİK.nun 340. maddesi gereğince bir ay hafif hapis cezasıyla mahkumiyetine dair bağlı karar okundu"; gerekçeli kararında "sanığın, İİK.nun 340. maddesi gereğince bir ay hafif hapis cezası ile mahkumiyetine 300 lira yargılama giderinin sanıktan alınıp Hazine'ye irat kaydedilmesine, 2200 lira maktu vekaletlik ücretinin sanıktan alınıp alacaklıya verilmesine, demek suretiyle hüküm kurulduğu görülmüştür.
CMUK.nun 261. maddesi gereğince " hükmün tefhimi duruşmanın sonunda, enaz 268. maddede belirtilen hüküm fıkrasının duruşma tutanağına geçilerek okunması ve gerekçenin başlıca noktalarının sözlü olarak bildirilmesi suretiyle olur".
Tefhim edilen kısa kararla (hüküm fıkrası), gerekçeli karar arasında farklılık bulunduğu takdirde, hükmün esasını oluşturan kısa karara itibar olunur (Ceza Genel Kurulu'nun 21.9.1987 gün ve 268/376 sayılı kararı).
CMUK.nun 406. ve müteakip maddelerinin açık hükmüne ve 2.5.1966 gün ve 4/8 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararındaki "hükümden önce yapılmış olan mahkeme giderlerinin hüküm fıkrasına geçirilmesi lazımdır. Bunun yanlışlığı temyiz konusu yapılmamış ise kesinleşir. Sonradan ikmali bahis konusu olamaz..." ve 29.5.1957 gün 4/16 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararındaki "ücreti vekaletin yargılama giderlerinden madut bulunduğuna..." şeklindeki kurallar ve kabuller karşısında CMUK.nun 253/4. maddesinde sayılan hüküm fıkrasında bulunması gereken hususlardan "kararın ne olduğu" kavramının kapsamına ücreti vekalet ve yargılama gideri de dahildir. Bu itibarla kısa kararda yargılama gideri ve vekalet ücreti hususunda bir karar verilmişse, gerekçeli kararda yazılı olması hukuki değer taşımadığından, C. Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile kabulüne, yerel mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, C. Başsavcılığı itirazının değişik gerekçeyle kabulü ile, 8. Ceza Dairesi'nin 3.6.1987 gün ve 4570/5543 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA, yerel mahkeme gerekçeli kararının hüküm fıkrasından yer alan "300 lira yargılama giderinin sanıktan alınıp Hazine'ye irat kaydedilmesine, 2200 lira maktu avukatlık ücretinin sanıktan alınıp alacaklıya verilmesine" ilişkin bölümünün kaldırılması suretiyle sair yönleri usulu ve yasaya uygun bulunan hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.1987 gününde ve oybirliğiyle karar verildi.