 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1987/156
K: 1987/271
T: 11.05.1987
DAVA : Hırsızlık ve bu suça iştirak etmek suçundan sanıklar Şeref ve Salih'in mahkumiyetine dair, (Bornova 1. Asliye Ceza mahkemesi)nden verilen 28.2.1985 gün ve 8/55 sayılı hüküm, sanıkların temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 22.5.1986 gün ve 137/159 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili ve C. Savcısı tarafından süresinde verilen dilekçelerle istenilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 10.3.1987 gün ve 6-7176 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Hırsızlıktan sanık Şeref ve Salih'in eylemleri, emniyeti kötüye kullanmak mahiyetinde görülerek TCK.nun 510, 80, 522 ve 59. maddeleri uyarınca hükümlülüklerine ilişkin karar, Özel Dairece; (oluşa göre, sanık Şeref'in eyleminin TCK.nun 491/3. maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu sanık Salih'in ise hırsızlık suçunun irtikaline iştirak etmeksizin çalınan biletlerin satışına tavassut etmekten ibaret eyleminin TCK.nun 512. maddesine uyduğu gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması, yasaya aykırıdır) gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkeme ise bu kerre her iki sanık hakkında, TCK.nun 64/2, 491/3. 80, 522, 59 ve 525. maddeleri uyarınca hükümlülük kararı vermek suretiyle bozmaya karşı direnmeyip yeni ve değişik bir hüküm kurmuştur.
Bozmadan sonra verilen karar, yeni ve öncekinden değişik bir karar olup, direnme kararı değildir. Bu yeni ve başka mahiyetteki karar Yargıtay Özel Dairesi'nin incelenmesinden geçmemiştir. Direnme kararından sözedilebilmesi için mevcudiyeti aranan önceki kararın aynısı olmak şartı bu kararda yoktur. Bu itibarla sanık Salih vekili ve yerel C. Savcısı'nın temyiz itirazlarının ve esasının Özel Dairece incelenmesi gerekir.
SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki isteme aykırı olarak yerel mahkeme hükmü direnme kararı niteliğinde olmadığından temyiz itirazları ile Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nce incelenmesi gerekir. Bu sebeple dosyanın bu daireye gönderilmek üzere C. Başsavcılığı'na verilmesine, 11.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.