 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/9945
K: 1987/10169
T: 16.11.1987
DAVA : Davacı, hafta tatili gündelikleri, fazla çalışma parasıyla yol parası ve gece zammı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bir kısım şahitlerden davacının her gece çalışıp çalışmadığı sorulmamış veya şahitler bu konuya açıklık getirmemişlerse de, bazı şahitler savunmayı doğrulayacak şekilde bir gece çalıştıkları zaman ertesi günün gecesinde çalışmadıklarını söylemişlerdir. Gerçekten gece bekçisi olan davacı bir gece çalışıp onu takip eden günün gecesi çalışmamışsa o takdirde fazla mesainin iki haftalık veya bir aylık çalışma dönemlerine göre tespiti gerekir. Zira bir hafta dört gece çalışıldığı takdirde onu takip eden haftada üç gece çalışmış olması gerekir. Bundan başka ara dinlenmesi ve tabii ihtiyaçlar için geçecek süre de nazara alınmalıdır. Ve bu sürenin 16.00 - 08.00 saatleri arası için en az bir saat olması düşünülmelidir.
O halde, çalışma şekli açıklığa kavuşturulmalı ve bir gece istirahat etmek suretiyle gece çalışması yapıldığı sabit olursa, açıklanan esaslar dairesinde fazla mesai hesabı yapılmalıdır. Bilirkişinin her gece çalışıyormuş gibi veya haftalık tahmini bir rakam üzerinden ve ara dinlenmelerini dikkate almadan yapmış olduğu fazla mesai hesabına dayanılarak hüküm tesisi isabetli görülmemiştir.
3- Zamlı gece çalışmaları da, yukarıda ikinci maddede belirtilen hususlar dikkate alınarak yapılmalıdır. Çalışma şekli kesin olarak tespit edilmeden haftalık 48 saat üzerinden gece çalışması zamlı ücretine karar vermiş olması da isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.11.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.