 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/9672
K: 1987/9926
T: 06.11.1987
DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temygiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalı işyerinde şoför olarak 30.5.1984 tarihinde işe girdiğini ve 4.4.1986 tarihine kadar çalıştığını iddia ederek isteklerde bulunmuştur. Davacı şahitleri davacının 1984 ile 1986 yılları arasında çalıştığını bildirmişler ve bunlardan bir tanesi de 1984 Haziran ayında birlikte işe girdiklerini söylemiştir. Davalı ise çalışma süresi yönünden şahit dinletmemiş, sadece sigorta kayıtlarına dayanmıştır. Sigorta Kurumu'ndan gelen yazıda davacının işe girişinin 15.9.1985 tarihi olarak gösterildiği ve 105 gün sigortalılığı bulunduğu açıklanmıştır. Sigorta giriş bildirgeleri işveren tarafından düzenlenmekle gerçek çalışma süresini göstermeyebilir. Bu bakımdan davacı şahitleri beyanlarına da itibar etmek gerekir. O halde süre bakımından davacı şahitleri beyanları esas alınarak ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık ücretli izin haklarının ona göre tespit edilip hüküm tesisi gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA, 6.11.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.