DAVA : Belediye İş Sendikası Denizli Şubesi adına Avukat Ahmet Orpak ile Denizli Belediye Başkanlığı adına Avukat Fuat Öklen aralarındaki dava hakkında Denizli Asliye 1. Hukuk Hakimliğinden İş Mahkemesi sıfatı ile verilen 28.7.1987 günlü ve 324/709 sayılı hüküm davacı sendika avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Belediye İş Sendikası Denizli Şubesi Yönetim Kurulunun verdiği vekaletnameye istinaden Av.Ahmet Orpak tarafından eda davası şeklinde nitelendirilerek Denizli İş Mahkemesine açılan bu dava ile 1984-1986 ve 1986-1988 yıllarını kapsayan Toplu İş Sözleşmelerinin 38,46/B, 47/b, ve 49. maddelerinde öngörülen süt veya yoğurt, teşvik ikramiyesi, taban ücret, ikramiye ve ilave tediyelere yansıtılması gereken 3000 TL.'lık ödeme ile ilgili hakları aynı ve parasal olarak davalı belediyenin ifaya mahkum edilmesi istenmiştir.

Mahkemece uyuşmazlık yorum davası şeklinde görülerek 2822 sayılı Kanunun 60 ve 15. maddeleri uyarınca davaya bakmaya yetkili mahkemenin Aydın İş Mahkemesi olduğundan bahisle dava yetki yönünden reddedilmiştir.

Davacı vekilleri, davalarının yorum davası olmayıp, eda davası olduğunu ileri sürerek kararı temyiz etmişlerdir.

Davacı, davasının eda davası olduğunu ileri sürdüğüne ve bunda da ısrar ettiğine göre, davaya eda davası olarak işyerinin bulunduğu Denizli İş Mahkemesince bakılması gerekir. Ancak öncelikle belirtmek gerekir ki; sendika şubesinin tüzel kişiliği olmadığı için varsa şayet sendika tüzüğüne göre Sendika Genel Merkezince yetki verilmiş olmadıkça şube yönetim kurulu dava açımız. Bundan başka, sendikanın işçiler adına eda davası açabilmesi için 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 32. maddesinin 3. bendi gereğince işçilerden yazılı yetki belgesi alması gerekir. Böyle bir yazılı başvuru veya belge olmadan sendikanın açmış olduğu eda davası görülemez. Yine eda davasında hangi işçiler için hangi hak türlerinden ne miktar istendiğinin de belirtilmesi ve buna göre gerekli kanuni harçların ödenmesi gerekir. Dosyadaki davacı yönünden gerekli olan bu belgelere rastlanmamıştır. O halde, davanın bu sebeplerden dolayı reddi gerekirdi. Ancak dava reddedilmiş olduğuna göre kararın sonucu bakımından onanması uygun görülmüştür.

SONUÇ : Temyiz olunan red kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı sonucu bakımından ONANMASINA, 30.10.1987 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava (.....) Sendikasının Denizli Şubesi adına, Şube Yönetim Kurulunun tayin ettiği vekil tarafından açılmıştır.

Bir davada, davacı veya davalı olabilmek için, medeni haklardan istifade ehliyetine ve dolayısıyle taraf olma ehliyetine sahip bulunmak gerekir. Kural olarak, sadece gerçek ve tüzek kişiler haklardan istifade ehliyetine sahiptirler. Bu nedenledir ki, ancak gerçek ve tüzek kişilerin taraf olma ehliyeti vardır. Tüzel kişiliği bulunmayan toplulukların ise, haklardan istifade ve taraf olma ehliyetleri yoktur.

Temyiz incelemesine konu olan bu davayı (...) Sendikasının Denizli Şubesi açmıştır. Oysa, tüzel kişiliğe sahip bulunmayan sendika şubesinin taraf olma ehliyeti de yoktur. Çünkü, az yukarıda da değinildiği üzere, sadece gerçek ve tüzel kişiler taraf olabilme ehliyetini haizdirler. Öyle ise, bu davanın da, şubenin bağlı bulunduğu, tüzel kişiliği ve dolayısıyla taraf olma ehliyetini haiz (.....) sendikası tarafından açılması gerekirdi. Sendika tüzel kişiliği de, bu ehliyeti, ancak yetkili organı veya onun tayin edeceği bir vekil vasıtası ile kullanabilir. Bu konuda, tüzel kişiliği olmayan, medeni haklardan istifade ve onları kullanmak ehliyetine sahip bulunmayan sendika şubesine, sendika genel merkezince dava açmak üzere yetki verilmesi de hukuken mümkün değildir. Zira, şubenin hukuki kişiliği (şahsiyeti) ve taraf olma ehliyeti yoktur kikendisine böyle bir yetki verilebilsin ve buna dayanarak dava açabilsin. Bu bakımdan, hukuki dayanağı dahi gösterilmeden aksi görüşü benimseyen çoğunluk kararına katılmaya olanak yoktur.

O halde, davacının, dava şartlarından olan taraf ehliyetine sahip bulunmadığı hakim tarafından re'sen nazara alınmalı ve davanın öncelikle bu gerekçe ile reddine karar verilmeliydi.

Öte yandan, davanın bir eda davası olduğu ve mahkemenin yetkili bulunduğunu kabul eden Daire çoğunluğunun, bu kabul şekline göre de, mahkemenin yetkisizliğine ilişkin kararı bozması gerekirdi. Çünkü, çoğunluk kararında belirtilen hususların, davacıya önel verilmek suretiyle tamamlattırılması mümkündür. Buna rağmen, mahkemenin yetkisizlik kararının, davacı tarafından giderilmesi olanağı bulunan birtakım usuli eksiklik ve hatalar sebebiyle, gerekçe değiştirilmek suretiyle onanmasının, hem usul hükümlerine ve hem de dava ekonomisi ilkesine uygun düşmediği görüşündeyim.

İşte, bu nedenlerle çoğunluğun görüşüne katılamıyorum.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972