 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/8324
K: 1987/7434
T: 09.09.1987
DAVA : Davacı vekili, müvekkili Kurum'ca sigortalı işçiye ödenen kıdem tazminatının davalıdan rücuan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, SSK. Genel Müdürlüğü en son kendisinde çalışıp emeklilik suretiyle işyerinden ayrılan işçisine, bu işçinin daha önce TTK. Genel Müdürlüğü'nde geçen hizmetini birleştirmek suretiyle "İ.K 14/4" kıdem tazminatı ödediğini ileri sürüp, davalı kurumda geçen hizmetin karşılığına isabet eden kıdem tazminatı miktarının bu kurumdan tahsilini istemiştir.
Mahkeme işin esasını inceleyerek bu esasla ilgili bir karar oluşturmuştur. Fakat tarafların iki ayrı işveren olması ve aralarında hizmet ilişkisinin bulunmaması görev sorununu gündeme getirmektedir. Nitekim temyiz eden davacı Kurum'da genel hükümlerin uygulanmasından söz etmiştir.
Gerçekten İş Mahkemelerinin görevini belirleyen 5521 sayılı Yasanın 1. maddesinde, İş Yasasına göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş aktinden veya İş Kanununa dayalı her türlü hak uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde görüleceği hükme bağlanmıştır. Görevi belirleyen bu hüküm sınırlı buyurucu hükümlerdendir. Uyuşmazlık konusunun bu hüküm kapsamı içinde düşünmek mümkün değildir. bunun sonucu olarak mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken, işin esasına girilerek karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 9.9.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.
