 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/8003
K: 1987/8701
T: 01.10.1987
DAVA : Davacı, yanlış ücret uygulamasının tesbitine ve işverenin bu konudaki sataşmasının önlenmesi ile ücret ve ikramiye farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir. Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, işyerinde çalışmakta iken, işyeri ile ilgisi olmayan bir suçtan 25.2.1986 tarihi öğleden sonraki çalışma süresi içinde polisler tarafından alınıp götürülmüş ve bu tutukluluk 28.3.1986 tarihine kadar sürmüş ve aynı gün tahliye edilerek işyerine şahsi dosyada görülen 28.3.1986 tarihli dilekçesi ile başvurmuş; fakat işverene, TİS'nin böyle durumlarda ücretsiz izinli sayılacağına dair 30 günlük sürenin 26.3.1986 tarihinde dolduğundan bahisle 27.3.1986 tarihinde akdin feshedildiğini bildirerek işe almamıştır. Davacı daha sonra 21.4.1986 tarihinde yeni bir iş akti ile ve düşük ücretle işe başlatılmıştır.
Gerçekten TİS'nin 55'inci maddesinde herhangi bir suçtan tutuklandığı halde 30 gün ücretsiz izinli sayılacağı ve işverenin fesih hakkının bu tarihten sonra doğacağı kabul edilmiştir. Sözleşmede 30 günden söz edildiğine göre bunun tam gün kabul etmek ve iş saatininin ortasında tutuklandığı gün ile işe başlamak istediği günü süreye dahil etmemek icap eder. Böyle olunca davacının iş akti ücretsiz izinli sayıldığı süre bitmeden, eski iş aktinin askıdı kaldığı süre içinde feshedilmiş bulunduğunun kabulü icap eder. Bunun sonucu olarak evvelki akti şartlarının (ücret vs.) devam etmesi ve aynı ücretin üzerinden haklarının ödenmesi gerekir. Mahkemenin başka bir hesap tarzı ve görüşle davayı reddetmesinde isabet yoktur. Karar bu sebeple bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davacı yararına BOZULMASINA, 1.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.