 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/5290
K: 1987/5453
T: 04.06.1987
DAVA : Davacı, çocuk bakım parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafndan temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davada söz konusu edilen TİS'nde mevsimlik va da kampanya işçilerinin hangi sosyal haklardan ve ne miktarlarla yararlanacağı ilgili hükümlerinde açıkca gösterilmiştir. TİS'nin "Emzirme Odaları ve Kreşler" başlığını taşılan 80. maddesinde ise, mevsimlik kampanya işçilerinin bu maddeden yararlanacaklarına dair bir hüküm yer almamıştır. Bu nedenlerle sözü edilen işçilerin 80. maddesinde ise, mevsimlik kampanya işçilerinin bu maddeden yararlanacaklarına dair bir hüküm yer almamıştır. Bu nedenlerle sözü edilen işçilerin 80. maddede yazılı emzirme odaları ve kreş haklarından yararlanmaları mümkün değildir. Böyle olunca maddede yazılı ayda 5.000 TL.bakım parasını da isteyemezler.
Bundan başka, 80. madde hükmünün içeriğinden de emzirme odası ve kreş hakkından daimi işçilerin yararlanabileceği anlaşılmaktadir; zira işveren emzirme odaları ve kreş yerlerini düzenlerken buradan yararlanabilecek olan işçi adedini bilmesi ve çocuk sayısını tahmin edebilmesi gerekmektedir. Önceden bilemeyeceği ve tesbit edemeyeceği sayılara göre emzirme odası ve kreş açmasının güçlüğü ortadadır. Bu nedenledir ki, maddenin "a" fıkrasında 100 ila 300 kadar işçi çalıştırılan işyerinden söz edilmiş ve "b" fıkrasında da 300'den fazla kadın işçi çalıştırılan işyerlerinde emzirme odası ve kreşlerin toplam kapasitesinin kadın işçi sayısının % 40'ına çıkarılması imkan dahilinde kabul edilmiştir. Bu kapasitedeki bir kreşin daimi işçi sayısının çok üstünde bir rakama ulaşabilecek mevsimlik kadın işçi sayısını karşılaması düşünülemez.
Madde düzenlenirken işverenin imkanlarının daimi işçi sayısına göre düşünüldüğü bir gerçektir. Davacının mevsimlik işçi olduğunda uyuşmazlık yoktur. Borçlu zannetmesi ve bunu ispat etmesi icap eder. Dava konusu olayda da bu hata mevcuttur. 63. maddeye görede bir savunma ileri sürülmemiştir. O halde davanın kabulüne karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, 4.6.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.