 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/4638
K: 1987/5582
T: 04.06.1987
DAVA : Davacı, zuhulen ödeenen kıdem tazminatı faizinin istirdatına karar verilmesini istemiştir. Yerel Mahkeme davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı Ziraat Bankası davalı işçiye hakkettiği kıdem tazminatını öderken faizi için ihtirazı kayıt ileri sürmediği halde bu tazminatın geç ödenmesinden dolayı hataen faiz ödemesi yaptığını ileri sürerek istirdatını istemiştir.
Mahkeme, BK.nun 62/2. maddesine dayanarak davayı red etmiştir.
BK.nun 113. maddesinde ilke olarak asıl borcun tediyesi ile faiz kefalet rehin vs. feri hakların düşeceğini kabul etmiştir. Ancak aynı maddenin 2. fıkrasında evvelce işleyen faizler için genel kurula bir istisna getirilmiş ve tediye zamanında faiz alacağının saklı tutulduğu beyan edilmesi veya halin icabında saklı tutulduğunun anlaşılmasını halinde bu haklırn sonradan talep edilebileceğin hükme bağlamıştır.
Davalı da, asıl borcu oluşturan kıdem tazminatını alırken, faiz hakkını saklı tutmadığı ve böylece bu hak sabit olduğu halde davacı tarafından sonradan hataen ödeme yapılmıştır. Öbür taraftan aynı kanunun 62. maddesinde olumlu ifade tarzı ile borçlu olmadığ şeyi ihtiyari ile borçlu olduğunu zannederek verilen şeyin geri alınamayacağına işaret edilmek suretiyle bir istisna getirmiştir. İstisnai hükümler hiç bir zaman genişletilerek yorumlanamaz. Bu sebeple geri istenemez. Halinin kanunun açıkça belirttiği zamanaşımına uğramış veya ahlaki bir vazifeyi ifa için verilen şeylerle sınırlı tutmak icapeder. Bilerek verma istirdanın bir unsuduru. Esasen kanunda da ihtiyarı ile vermekten sözedilmiştir. Ancak davacının kendisini hataen borçlu zannetmesi ve bunu ispat etmesi icapeder. Dava konusu olayda da bu hata mevcuttur. 63. maddeye görede bir savunma ileri sürülmemiştir. O halde davanın kabulüne karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 4.6.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.