 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/4536
K: 1987/4845
T: 12.05.1987
DAVA : Davacı; ihbar ve kıdem tazminatı, ücret alacağı, hafta ve genel tatil gündelikleri ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438. maddesi uyarınca duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının iş aktinin işyerindeki ekonomik kriz nedeniyle 31.12.1984 tarihinde feshedildiği ve buna rağmen işverenin Ocak 1985 ayı ücretini ödediği anlaşılmaktadır. Fesihten sonra ve çalışılmayan Şubat ve Mart 1985 aylarına ait ücret istenemez. Bu husus dikkate alınmadan Şubat ve Mart aylarına ait ücrete karar verilmiş olması doğru değildir.
3 - Kıdem tazminatının iş akdinin feshedildiği 31.12.1984 tarihine kadar geçen süre için hesaplanması gerekirken Mart 1985 ayı sonu itibariyle hesaplanması isabetsizdir.
4 - Davalı, süresinde zamanaşımı def'inde bulunmuştur. Fazla mesai ve yıllık izin ücreti Borçlar Kanununun 126. maddesi hükmünce 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava tarihinden geriye doğru 5 yıldan önceye ait fazla mesai ile izin ücreti zamanaşımına uğramıştır. Bunun nazara alınmamış olması da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.