 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/4243
K: 1987/4582
T: 05.05.1987
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ve ikramiye alacağı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı aynı Holdinge bağlı 6 şirkette 1.4.1982'de muhasebe müdürü olarak işe başlamış ve 16.5.1984 tarihine kadar çalıştıktan sonra bu tarihte iş akti feshedilmiştir. Davacı bu 6 şirket hakkında ayrı ayrı dava açarak her birinden ayrı ayrı ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin parası, ikramiye ve ödenmeyen ücretini istemiştir. Mahkemece şirketler hakkında açılan davalarda kıdem tazminatı hesabında tavan sınır gözetilmek suretiyle şirketlerden aldığı ücretlere göre dava konusu haklar ayrı ayrı tesbit edilerek hüküm altına alınmıştır.
Davacının holdinge bağlı 6 şirketin muhasebe işlerini günün normal saatleri içinde yaptığı anlaşılmaktadır. Esasen bu konuda uyuşmazlık yoktur. Böylece günlük normal mesaisinin 6 şirketin muhasebe işlerine bölünmek suretiyle ifa edildiği görülmektedir. Böyle olunca her bir şirketin kendisine ait işin yapılması için geçecek süreyle orantılı olarak bu haklardan sorumlu tutulması icap eder. Ancak bu hesap tarzı sonucu değiştirmeyeceğinden ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin parası, ikramiye ve ücret alacağına ilişkin olarak hüküm altına alınan miktarlar doğrudur.
Kıdem tazminatına gelince; İş Kanununun 14.'üncü maddesi hükmüne göre aynı çalışma süresi için bir defadan fazla kıdem tazminatı ödenmez ve ödenecek kıdem tazminatının da tavan sınırını geçmemesi gerekir. Şu halde, kıdem tazminatı yönunden yapılacak iş yukarıda açıklanan kural gereğince davacının günlük mesaisinden davalı şirkete isabet eden çalışma süresine göre ve 6 şirketten aldığı ücretleri toplamı ve tavan sınırı da gözetilmek suretiyle bulunacak tek bir kıdem tazminatı tutarından davalıya isabet edecek miktara karar vermekten ibarettir. Aynı süre için bir defaden fazla ve tavan sınırı aşılacak şekilde kıdem tazminatı hesabıyle hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten ve yalnız kıdem tazminatı yönünden BOZULMASINA, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, ikramiye ve ücret alacağına ilişkin kısmın ONANMASINA, 5.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.