 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/3431
K: 1987/3732
T: 13.04.1987
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, hafta genel tatil ve bayram gündelikleri ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, kıdem tazminatı ve diğer işçilik haklarından fazlaya ait dava hakkı saklı kalmak üzere 70.000.-TL istemiştir. Mahkeme reddettiği dava sonunda davacının temyiz istemini 100.000 TL'lik kesinlik sınırları içinde kaldığından bahisle reddetmiş ise de, bilirkişi rapounda hesap edilen hak türlerinden bulunan miktar 100.000 TL'nin üstünde olduğundan mahkemenin vermiş olduğu bu red kararı usul ve yasaya aykırı görülmekle sözü edilen kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilerek davacının esas temyiz istemi yönünden yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil çalışma paraları ile yıllık ücretli izin ücreti gibi işçilik haklarından da istekte bulunmuştur. Bu isteklerin gerçekleşmesi iş aktinin fesih sebebine bağlı değildir. Fesih sebebinden ayrı olarak nazara alınması gerekir. Bu itibarla fazla mesai, hafta ve genel tatil çalışma paraları ve yıllık ücretli izin ücreti yönünden delilleri incelenip değerlendirilmek suretiyle hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi icabederken, kıdem tazminatının reddi için gösterilen sebebe dayanılarak bu isteklerin de aynı sebeple reddi yanlış olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.4.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.