 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1987/1906
K: 1987/1995
T: 16.02.1987
DAVA : Davacı, vekili davalı banka müdürü (H.E.)'un diğer davalı ile birlikte usulsüz davranışı sonucu bankaya verdiği zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı görevsizlik nedeniyle reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava, davacı bankanın Mersin şubesinde müdür olarak görevli olan davalılardan (M.H.E.), diğer davalı ile birlikte usulsüz davranışı sonucu davacı bankaya yaptığı zararın ödetilmesinden ibarettir.
Davacı banka ile davalı (M.H.E.) arasındaki bu hukuki ilişkinin hizmet akti ilişkisi olduğu tartışmasızdır. Hizmet akti ilişkisi içerisinde bulunan işçi B.K.'nun 321. maddesine göre iş göre (hizmet) edimini ihtimamı ile yapmaya mecburdur. İşçi bu hizmet edimini yaparken kasıt veya ihmal ve dikkatsizlik ile işverene yaptığı zarardan sorumludur.
Öbür taraftan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesinde hizmet aktinden doğan bütün uyuşmazlıkların çözümü İş mahkemelerine verilmiştir. Onun için davacı ile (M.H.E.) arasındaki hizmet aktinin ifasından doğan uyuşmazlığa İş mahkemesinde bakılması yasanın göreve ilişkin buyurucu ve kamu düzenine ilişkin hükmü gereğidir. Diğer davalı ile davacı arasında iş akdi ilişkisi yok ise de zararın davalıların müşterek eylemlerinden kaynaklandığı iddia edildiğine ve böylece çok yakın dava ilikisi bulunduğuna göre birlikte çözümlemesinde vazgeçilmez yarar bulunduğuna göre uyuşmazlığın esasının İş Mahkemesinde çözümlemesi gerekirken görevsizlik kararı verilmesi kamu düzeni ile ilgili yasanın görev kurallarına aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle davacı yararına BOZULMASINA, 16.2.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.