DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile boşta geçen günler karşılığının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla

dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı, davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışmakta iken sendika şube başkanlığında görev alması nedeniyle kendi isteği ile 3.1.1984 tarihinde işyerinden ayrılmış, bu görevinin 14.9.1986 tarihinde sona ermesi üzerine, 3 aylık süre içinde tekrar işe alınması için işverene başvurmuş, 7.1.1987 tarihli yazı ile işe alınmayacağı bildirilmiştir. Davacı başvuru tarihi ile red cevabının verildiği 7.1.1987 tarihi arasında boşta geçen süreye ait ücretini istemiş, mahkemece 1 aylık süreden sonrası için boşta geçen süreye ait ücretler hüküm altına alınmıştır. 1475 sayılı İş Kanunu'nun 13'üncü maddesiyle taraflara önel vermek veya Kanun'da yazılı önellere ilişkin ücret tutarında tazminat ödemek suretiyle iş aktini fesih yetkisi tanınmış bulunmaktadır. Bunun için fesih sebebini bildirmek zorunluluğu da getirilmemiştir.Öte yandan işçi ve işveren hizmet akdinin yapılmasında, değiştirilmesinde veya ortadan kaldırılmasında kural olarak irade serbestisine sahiptirler. Ancak kanun koyucu bazı hallerde akit yapma zorunluluğunu öngörmüştür. 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 29'uncu maddesi ile de işçi sendikası ve konfederasyonu yöneticilerine tekrar işe alınmaları bakımından bir teminat sağlanmış, sendika ve konfederasyonların yönetim kurullarında ve başkanlğında görev almaları nedeni ile işyerinden ayrılan işçilerin Kanun'da yazılı nedenlerle bu görevlerinin son bulması halinde işverenden eski işlerine veya bir diğer işe alınmalarını isteyebelecekleri ve işverinin de 1 ay içinde diğer isteklilere nazaran öncelik vererek işe alma zorunda olduğu hükme bağlanmıştır. Aynı Kanun'un 59'uncu maddesinin 2'nci bendinde de 29'uncu maddenin bu hükmüne aykırı hareket eden işverenlere orada belirtilen miktarda ağır para cezasına hükmedileceği yazılıdır. İlgili maddeler ve kural olarak akit yapma serbestisi ilkesi birlikte ele alınıp mütalaa olunduğunda Kanun'un hukuki bir müeyyide getirmediği, aynen ifadeyi içermediği, işe alınmama halinde sadece cezai müeyyideyi yeterli bulduğu anlaşılır. Olayda işveren davacıyı işe almadığına göre, arada bir hizmet akti ilişkisi kurulmadığından emre amadelik durumu söz konusu olamayacağından BK'nin 325'inci maddesine göre boşta geçen süreye ait ücret talebinde bulunulamaz. İşverinin davacıyla hizmet akti ilişkisi kurmamış olması, yukarıdaki açıklamaya göre ona karşı haksız bir fiil de teşkil etmez. Eylemin cezai müeyyideyi gerektirdiği yönü ise, kamu hukuku alanında işverenin devlete karşı yükümlülüğünün bir gereği olup, bu hal, bu bakımdan da işçiye karşı işlenmiş haksız bir fiil olarak kabul edilemez. Böyle olunca işçi haksız fiile dayanarak da bir tazminat isteyemez.

O halde boşta geçen süreye ait ücret isteğinin reddi gerekirken, aksine düşüncelerle hüküm tesisi bozmayı icap ettirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı, yararına BOZULMASINA, 7.12.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972