DAVA : 1475 sayılı İş Kanunu'na muhalefetten sanık F.'nin yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, Orhaneli Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 11.11.1986 gün ve 1985/243 esas, 1986/318 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:

KARAR : Uygulanan maddedeki ceza, nisbi para cezası olduğu ve TCK'nin 19. maddesi 1. fıkrasının 2. cümlesi uyarınca, yukarı sınırının bulunmadığı gözetilmeden, maddenin 1. fıkrasının. 1. cümlesi nazara alınmak suretiyle eksik ağır para cezasına hükmedilmesi, temyiz edenin sıfatına göre aleyhe bozma sebebi sayılmamıştır. Ancak:

1- 1475 sayılı Kanun'un 99/A maddesi, işçinin, Kanun'un 26. maddesinde tarif edilen ücretini süresi içinde kasten ödemeyen veya noksan ödeyen işveren veya vekilinin cezalandırılmasını öngörmüştür.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Müfettişi tarafından işyerinde yapılan inceleme sonunda düzenlenen 18.10.1984 günlü raporda işverenin (X) Madencilik Limited Şirketi, işveren vekilinin ise A. isimli maden mühendisi olduğu açıkça belirtildiği halde, şirket ortaklarından birisi bulunduğu ve İstanbul'da ikamet ettiği anlaşılan sanığın, olay tarihinde işveren veya vekili olup olmadığı; davaya konu işyerine ait işyeri bildirgesi ve gerekirse tüm işyeri dosyası Bölge Çalışma Müdürlüğü'nden celp ve tetkik olunarak, kesinlikle belirlenmeden ve sanığın ve suretle işyeri sorumlusu sayıldığı karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, ayrıca olay tarihinde şirketin içinde bulunduğu mali kriz nedeniyle ödeme güçlüğü çektiği, bu sebeple ücret ödemelerinde bir süre gecikme olduğu yolundaki savunma araştırılıp değerlendirilmeden eksik soruşturma ile işçi ücretlerinin kasten ödenmediğinin kabulü ile yazılı şekilde hüküm tesisi,

2. Kabul ve uygulamaya göre ise;

Sanık hakkında uygulanan 1475 sayılı Kanun'un 99/A maddesinde; işçinin ücretini süresi içinde kasten ödemeyen veya noksan ödeyen işverenin her işçi için 1500 lira ağır para cezasıyla cezalandırılacağının öngörülmesine, muayyen bir nisbet dairesinde, hadiseye ve olayın niteliğine göre artırılan, sabit ve hakimin genel takdir hakkı dışında belirlenen, yukarı haddi bulunmayan bu kabil para cezalarının nisbi para cezası olmalarına, TCK'nin 2370 sayılı Kanun'la değişik 119. maddesinin son fıkrasında, nisbi para cezasını gerektiren suçlar hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmayacağının belirtilmiş bulunmasına rağmen, hükmedilen cezanın mezkur maddeye dayanılarak yarı nisbetinde artırmaya tabi tutulması.

SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA 4.11.1987 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972