* ZORUNLU TAHKİM

Vakıflar Baş Müdürlüğü vekili ile Orman Genel Müdürlüğü vekili aralarındaki kadastro kararına itiraz davasının reddine dair, (İstanbul 11. Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 23.1.1987 gün ve 146/5 sayılı hükmün, Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

İstanbul Vakıflar Baş Müdürlüğünce Orman Genel Müdürlüğü aleyhine açılan davada, Şehzade Mehmet Vakfı'na ait 130 ada 6 parsel ile, Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait 120 ada 1 parselin, 1744 sayılı Kanuna göre orman tahdidi içerisine alınmış olduğu, oysa bu yerlerin ormanla ilgili bulunmadığı ileri sürülerek orman kadastro komisyonunca yapılan sınırlamaya itiraz edilmiş ve bu sınırlamanın iptaline karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece süre yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Dava konusu taşınmazlardan 130 ada 6 parsel numaralı taşınmaz Şehzade Mehmet Vakfı'na ait bulunmaktadır. Bu taşınmaz hakkındaki uyuşmazlık vakıf idaresi İle orman idaresi arasında vakfa ilişkin bulunmaktadır. 0 itibarla, davanın bu taşınmaz yönünden genel mahkemede görülmesinde usül ve yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır. Nitekim bu görüş 6.3.1978 yünlü ve 2/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıklanmış, bu tür davaların 3533 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne tabi olmadığı belirtilmiştir. İşin esasına gelince: Son değişiklikler yapılmadan önce, 1973 yılında yürürlüğe giren ve 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değiştirilen 11. maddesi; genellikle orman kadastro ekipleri ile orman kadastro komisyonlarınca verilen kararların askı suretiyle ilanının ilgili şahıslara şahsen tebligat mahiyetinde olduğunu, ekiplerce yapılan sınırlamalarda 30 gün içerisinde komisyon nezdinde itiraz yapılmamış ise ilgililerin mahkemeye müracaatla dava açabileceklerini, tutanak ve kararda adı geçmeyenlerin ve komisyona itirazda bulunmayanların ilk askı tarihinden, itirazda bulunanların 2. askı tarihinden, Tebligat Kanunu muvacehesinde tebligat yapılanların tebliğ tarihinden itibaren 1 yıl içinde adliye mahkemelerine başvurarak itiraz edebileceklerini açılacak davaların her türlü harç ve resimden muaf olduğunu itiraz yapılmadığı takdirde komisyon kararlarının kesinlik kazanacağını amir bulunmaktadır. Olayımızda orman kadastro komisyonunca düzenlenen tutanak 16.5.1980 tarihinde ilan edilmiştir. itiraz davası ise aradan bir yıl geçtikten sonra 1984 yılında açılmıştır. 11. maddede belirlenen bu süre hak düşürücü süredir. Bu yönden anılan taşınmaz hakkındaki davanın reddine karar verilmesinde usül ve yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır. Ayrıca bilirkişi raporu dahi dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Kanuna göre orman sayılan yerlerden olduğunu doğrulamaktadır. Bütün bu nedenlerle 130 ada 6 parsel hakkında verilen hüküm doğru olmaktadır. Hükmün bu bölümüne yöneltilen temyiz itirazları yerinde olmadığından reddi ile hükmün anılan taşınmazla ilgili kısmının ONANMASINA, 120 ada 1 parsel ile ilgili temyiz itirazlarına gelince: Bu taşınmazın doğrudan doğruya Vakıflar Genel Müdürlüğü adına tapuda kayıtlı bulunduğu anlaşılmaktadır. Taşınmazın vakıf malı olduğu ileri sürülmemiştir. Bu durumda anılan taşınmazla ilgili dava Vakıflar Genel Müdürlüğüne izafeten İstanbul Vakıflar Başmüdürlüğü ile Orman Genel Müdürlüğü arasında cereyan etmektedir. Vakıflar Genel Müdürlüğü katma bütçeli bir kuruluştur. 3533 sayılı Kanunun 2570 sayılı Kanunla değişik 4. maddesi hükmüne göre Vakıflar Genel Müdürlüğü ile Orman Genel Müdürlüğü arasında görülmekte olan bu davanın mecburi tahkime tabi bulunduğunu kabul etmek icap eder. Taşınmazın bulunduğu yerdeki yüksek dereceli asliye hukuk mahkemesi başkanı veya hakimi tarafından davaya bakılıp çözümlenmesi gerekmektedir. Nitekim bu görüşümüz 18.3.1987 yünlü ve 1987/3/38.214 sayılı Hukuk Genel Kurulu Kararı ile de doğrulanmaktadır. Gerçekten Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait bir taşınmaza ilişkin dava ile yine katma bütçeli olan Orman Genel Müdürlüğü arasında görülmekte olan bu davanın 6.3.1978 gün ve 2/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının kapsamı dışında mütalaa edilmesi gerekir. Anılan Hukuk Genel Kurulu kararında ~6.3.1978 gün ve 1978/ 2-2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı, mülkiyeti vakfına ait olup, tüzel kişiliği haiz bulunan mazbut vakıflar nedeniyle bu vakıfları yönetmek ve temsil etmekle görevli Vakıflar Genel Müdürlüğü ile 3533 sayılı Yasanın 1. maddesinde sayılan idareler arasında çıkacak uyuşmazlıklarla ilgilidir. Oysa dosyadaki emlak vergi beyannamesi İle bilirkişi raporundaki açıklamalara göre kiralanan yer vakfa ait olmayıp, doğrudan Vakıflar Genel Müdürlüğüne aittir. O halde az önce sözü edilen İçtihadı Birleştirme Kararının olayda uygulama yeri bulunmamaktadır denilmiştir. Bütün bu açıklamalara göre Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait 120 ada 1 parsele ilişkin uyuşmazlığın mecburi tahkime tabi tutulması gerekmektedir. Mahkemece bu taşınmaza ilişkin dava tefrik edilerek bunun hakkında görevsizlik kararı verilmesi ve dava dosyasının hakeme gönderilmesi gerekirken uyuşmazlığa bakılıp işin esası hakkında karar verilmiş olması usül ve yasaya aykırı ve temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün 120 ada 1 parsele ilişkin bölümünün (BOZULMASINA) ve 1.500 lira peşin harcın onama harcına mahsubuna, 22,6.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972