 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E: 1987/6557
K: 1987/6364
T: 08.05.1987
DAVA : Alime vekili ile müşterekleri aralarındaki muaraza ve müdahalenin men'i davasının kabulüne dair, (Osmancık Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 7.10.1986 gün ve 485/397 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalılar tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi; gereği düşünüldü:
KARAR : Dosya içindeki mirascılık belgesine göre, davacı Halime ölmüş, 1978 doğumlu Abdülkadir ile 1980 doğumlu Reşit'i terk etmiştir. Bunlar müteveffanın evlatlıklarıdır. Küçüklerin gerçek babaları velayeten avukata vekalet vermek suretiyle davayı yürütmüş mahkemece de temsilin tamamlandığı kabul edilerek uyuşmazlığın esası hakkında hüküm verilmiştir. 10.11.1954 günlü ve 1954/17-24 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının hüküm fıkrasında "yukarıda yazılı sebep ve mülahazalara, mebni Medeni Kanunun 253 ve bunu izleyen maddeleri gereğince teessüs etmiş olan evlat edinme muamelesi bu Kanununun 257. maddesinin 3. fıkrasında (ana ve babaya ait hak ve vazifeler evlat edinen kimseye geçer) diye vazlolunan hükmü gereğince evlat edinme muamelesinin tamamlanması ile ana ve babanın velayet hakkını zayi edip evlat edinen kimseye geçen küçük üzerindeki velayet hakkının vefat sebebiyle zevali vukuunda kendiliğinden, yetkili makamın müdahalesine gerek kalmaksızın asıl ana ve babaya yahut bunlardan hayatta olana avdet ve intikal etmeyip bu gibi hallerde küçüğe bir vasi tayini icab edeceğine" denilmiş olduğuna göre babanın küçükleri temsile yetkisi bulunmamaktadır. İçtihadı Birleştirme Kararında benimsenen yöntem çerçevesinde küçüklere bir vasi tayin ettirilmek ve dava gayrimenkule ilişkin bulunduğundan Medeni Kanunun 405/8. maddesi hükmü uyarınca yetkili mahkemeden izin alınmak ve bu şekilde işlemler tamamlandıktan sonra uyuşmazlığın esası incelenip bir karar verilmek gerekirken yetkisi olmayan temsilci huzuruyla davaya bakılıp hüküm verilmesi isabetsiz ve temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve bozma nedenine göre diğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 1.500 lira peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 8.5.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.