 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/9311
K: 1987/11601
T: 17.11.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava temerrüt sebebiyle tahliye isteminden ibarettir. Mahkeme temerrüdü sübut görmeyerek red kararı vermiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temerrüt hükümlerini düzenleyen B.K. 260 ıncı maddesinde muacceliyet kesbeden kira parasının zamanında tediye edilmemiş bulunması halinde 6 ay ve daha fazla müddetli kiralarda ihtarın kiracıya tebliğinden itibaren 30 gün içinde ödememiş olması temerrüdün oluşması için yeterli görülmüştür.
Öbür yandan maddede "itibaren" sözcüğünün B.K. 76., HUMK.'nun 161 inci maddeleri nazara alınarak bu sürenin tebliğden sonraki günden başlayacağı, bu konudaki 22.6.1966 gün 8/85 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile belirlenmiştir. Yine sözü edilen B.K. 76 ve HUMK.'nun 161 inci maddesinden gün olarak tayin edilmiş sürenin, sayı olarak son günü hesabedilip, son günün mesai saati sonuna kadar devam edeceği hükme bağlanmıştır. Davalıya 1985 Kasım ayına ilişkin temerrüt ihtarı 26.11.1985 tarihinde tebliğ edilmiş, ertesi günden başlayacak olan 30 günlük süre 26.12.1985 günü mesai saati sonunda bitmektedir. Buna rağmen ödeme bu süre geçtikten sonra 27.12.1985 tarihinde vaki olmuştur. Böylece borçlu için temerrüt gerçekleşmiştir. Bu durumda tahliyeye karar verilmesi gerekirken karar yerinde aynı tarihler kabul edildiği halde yanılgı sonucu temerrüdün gerçekleşmediğinden sözedilerek davanın reddine karar verilmesi yukarıdaki yasal esaslara aykırıdır.
Davacının istekleri arasında yer alan vergi stopajının düşürülmesinden kaynaklanan kira alacağına da karar verilmiş olması ayrıca hatalı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.