 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/8929
K: 1987/11126
T: 10.11.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava iki haklı ihtar nedeniyle tahliye davasına ilişkindir. Mahkemece tahliyeye karar verilmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir.
Davacı iki haklı ihtara dayanarak tahliye isteminde bulunmuştur. 1. ihtar keşidesi 7.7.1986, tebliği 14.7.1986 olan ihtarlı ödeme emri olup, bununla 1985 - 1986 Haziran ayları arası kiraları istenmiştir. Davalı icraya ihtardan sonra 25.7.1986'da ödemekle bu ihtar haklıdır. 2. ihtar keşidesi 17.7.1986, tebliği 18.7.1986 olan ihtar olup bununla Temmuz 1986 kirası istenmiş ise de; istenen bu kira parası 1 ihtar kapsamına girdiğine göre, bölünerek 2 nci bir ihtar konusu yapılması mümkün değildir. Davacı 1986 Ağustos ayı kirası için 25.8.1986 keşide, 29.8.1986 tarihinde tebliğ edildiği halde ödeme 1.9.1986 da yapılmasına rağmen davalı aslında 1986 Ağustos kirasının yöneticinin isteği üzerine apartmanın ortak giderinin bakım, koruma ve onarım giderleri için ödendiğini ileri sürmüş, gerçekten de bu ödemeler yönetici tarafından doğrulanmıştır.
Yasal açıdan 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 2814 sayılı yasa ile değişik 20/1-2 nci maddesi gereğince kat maliki binanın kalıcı unsurları içerisinde yer alması icabeden bakım, koruma ve onarım giderlerinden arsa payı oranında sorumludur. Kat maliklerinin sorumluluğunu belirleyen bu maddeden sonra yer alan yine aynı yasanın değişik 22/1-3 üncü maddesinde; Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 20 nci maddesi uyarınca payına düşecek gider ve avans borcundan ve hatta gecikme tazminatından bağımsız bölümlerin birinde kira akdi ile oturma hakkına veya başka sebebe dayanarak devamlı bir şekilde faydalanmalarında müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğunu, ancak kiracının sorumluluğunun ödemekle yükümlü olduğu kira miktarı ile sınırlı tutulduğunu hükme bağlamıştır. Bu sorumluluk kuralına göre davalının, yöneticinin isteği üzerine binanın ortak yerlerinin bakım, onarım ve korunması için ödediği paranın kiradan mahsubu gerekmektedir. Mahsup edilecek bu ödeme ihtardan önce gerçekleştiğine göre son ihtarı haklı bir ihtar olarak kabul etmek mümkün değildir. Böylece olayda tahliye için gerekli iki haklı ihtar şartı gerçekleşmediğinden davanın reddi icabeder.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle davalı yararına BOZULMASINA, 10.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.