 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/8783
K: 1987/11045
T: 09.11.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir. Davacı, eşinin enstitü mezunu olup işinin bulunmadığını, bugüne kadar çocuklarının bakımı ile uğraştığından iş tutma ihtiyacını duymadığını, oysa bugün bu mani ortadan kalktığından kocasına ait kiralanan yerde konfeksiyon işi ile meşgul olmak isteğini ileri sürerek tahliyesi için süresinde işbu davayı açmıştır.
Davalı ihtiyacın samimi olmadığını, (....) söyleyerek davaya karşı çıkmıştır.
Dinlenen davacı tanıkları, ihtiyaç iddiasının samimi olduğunu, gerçekten davacının eşinin anılan işi yapmak istediğini, dükkanın da bu işe elverişli bulunduğunu birbirini tamamlayıcı şekilde beyanda bulunmuşlardır. Davalı tanıkları ise ihtiyacın yersizliğini ve samimi olmadığını kanıtlayıcı, hükme yeterli bir beyanda bulunmamışlardır. Nitekim mahkeme de bozmadan evvel ve bozmadan sonraki kararda ihtiyacın doğruluğunu kabul etmiş, ancak kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiye ilişkin olarak yapılan bozmaya uyduğu için red kararı vermiştir. Bu durumda davanın kabulüne karar verilmek gerekirken, sadece usulen red kararı verilmesi doğru görülmemiştir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428.inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 9.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.