 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/8710
K: 1987/10934
T: 06.11.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair karardavalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, şuf'alı payın iptal ve tescili isteğine ilişkindir. Mahkeme 3.449.000 lira yönünden davayı kabul etmiş, hükmü taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Davacı, şuf'alı payın taşınmazlarda paydaş olduğuna, paydaşlardan (S.Ö.) ve arkadaşlarının 200.000 lira bedele davalıya sattıklarını, şuf'a hakkını önlenmesi için satı bedelinin gerçek dışı olarak 4.000.000 lira gösterildiğni, tapudaki satış bedelinde muvazaa olduğunu idia ile şuf'a hakkının tanınmasını istemiştir. Davalı vekili tapudaki satış bedelinin gerçek değer olduğunu, bu miktar üzerinde davayı kabul ettiklerini ve satış bedelinde muvazaa olmadığını savunmuştur.
Şuf'alı payın ilişkin olduğu taşınmazın bir kısım paydaşları 12.8.1975'te paylarını 4.000.000 lira bedelle davalıya sattıkları tapu kaydından anlaşılmıştır. Davacı tapuda gösterilen satış bedelinin muvazalı olduğunuispat edememiştir. Yapılan keşifte şuf'alı payın değeri tesbit edilmişse de keşif başlı başına ispat bakımından yeterli değildir. Ancak diğer delillerle doğrulanırsa bir hüküm ifade eder. Dinlenen davalı şahitleri savunmayı doğruladığı gibi yapılan keşifte tesbit olunan değer de satış bedeline yakın bulunmaktadır.
Toplanan delillere göre davacının temyiz itirazları yerinde değildir. Davacı tapudaki satış bedelinin muvazaalı olduğunu ispat etmiş olmakla tapudaki miktar üzerinden şuf'a hakkının tanınması gerekir.
Kabul şekline göre de davalı ilk oturumda tapuda gösterilen değer üzerinde şuf'a davasını kabul ettiğine göre avukatlık asgari ücret tarifesinin 7. maddesi dikkte alınmadan davacı yararına azla vekalet ücreti takdiri de doğru değildir. Bu nedenlerle hüküm usul ve kanuna aykırı olmakla bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda ikinci maddede açıklanan sebeple, H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA 6.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.