 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/8583
K: 1987/11270
T: 11.11.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliye isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir. Davacı, taşınmazın maliki olduğunu, davalının 1.6.1981 tarihinden beri burada kiracı bulunduğunu, ihtiyacı nedeniyle kiralananı bakkal dükkanı olarak işleteceğini iddia ile bu davayı açmıştır. Davalı ihtiyacın samimi olmadığını, davacının sağlığı ve yaşı itibariyle ticaret yapmayacağını savunmuştur. 1.6.1981 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli sözleşme (Ö.O.K.) ile davalı arasında yapılmıştır. Davacı malik sıfatı ile bu davayı açmış, davalı da buna karşı çıkmamıştır. Dinlenen davacı tanıkları davacının eskiden bakkallık yaptığını, bu yeri davalıya devir ettiğini, halen boşta olduğunu, yeniden bakkallık yapacağını açıklayarak ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır. Dosya içerisindeki vekaletname örneğinden davacının 1924 doğumlu olduğu anlaşılmaktadır. Kiralanan çok eski yıllarda devren kiracıya devrolmuş olsa dahi, aradan kira dönemlerinin geçmiş olması nedeniyle bu hali ihtiyaç iddiasında samimi olmadığı şeklinde değerlendirmek mümkün değildir. Davacının yaşının ilerlemiş olması bakkalık işini bir yardımcı vasıtasıyla da yürütmesine engel değildir. Dosyadaki tüm deliller nazara alındığında ihtiyacın gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmek gerekirken davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.