Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

T.C.

YARGITAY

6. Hukuk Dairesi

E: 1987/8202

K: 1872/10740

T: 03.11.1987

DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan vakıf davasına dair karar davalı tarafından süresi içinte temyiz edilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, vakfın tescili isteminden ibarettir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.

Medeni Kanunun 73. maddesine göre vakıf başlı başına mevcudiyeti haz olmak üzere bir malın belli bir gayeye tahsisidir. Bir mamelekin bütünü veya gerçekleşmiş yahut gerçekleşeceği anlaşılan her türlü geliri veya ekonomik değeri olan haklar vakfedilebilir. Mah kavramı içinde taşınır ve taşınmaz mallar, menkul kıymetler, bir işletme, intifa hakkı ve nakit para bulunmaktadır.

Günün sosyal ve ekonomik koşulları nazara alınarak vakfın gayesinin gerçekleştirilmesine yeterli mal varlığının fiilen bulunması zorunludur. İlaride zaman zaman gerçek veya tüzel kişiler tarafından yapılacak bağış ve yardımlar gerçekleşmiş mal varlığı olarak kabul edilemez.

Olayımızda: Vakıfnamede vakfın amacının gerçekleşmesi için 1 milyon lira para tahsis edildiği bildirilmiştir. Medeni Kanunun 73. maddesine göre vakıf başlı başına mevcudiyeti haiz olmak üzere bir malın belli bir amaca tahsisidir. Bu mamelekin bütün veya gerçekleşmiş veya gerçekleşeceği anlaşılan her türlü gelir ve ekonomik değeri olan değeri olan haklar da vakfedilebilir. Vakıfnamede tahsis edilen para, amacın gerçekleştirilmesi için yeterli değildir. Bununla vakfın gaye ve devamı sağlanamaz. Mahkemenin bu hususları gözönünde almadan tescil kararı vermesi usul ve yasaya aykırı olmakla hükmün bozulması icapetmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 3.11.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.