 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/683
K: 1987/2441
T: 05.03.1987
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarasını yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava 2 haklı ihtar nedeniyle kiralanın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ve hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
1 - Bir kira yılı içinde yapılmış iki haklı ihtara dayanan tahliye davasının kiralayan tarafının açılması gerekir. Kiralayan durumuna olmayan malikin bu davayı açabilmesi için önce kiracıya ihtar tebliğ ettirerek kira bedellerinin kendisine ödenmesini istemesi ondan sonra ihtarların göndermesi gerekir. Dava hakkına ilişkin olan bu hususun mahkemece kendiliğinden nazara alınması icap eder.
Olayımızda: Kira sözleşmesi davalı ile Ahmet Kocak arasında yapılmıştır. Davayı ise Kemal Koçak açmış bulunmaktadır. Ahmet Kocak ile Kemal Koçak'ın aynı kişi olup olmadıkları, değil ise Kemal'in ne sıfatla dava açtığı üzerinde durulmamıştır. Bu ususun araştırılması davacının dava hakkı bulunup bulunmadığı yönünden varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken bundan zuhul olunması
2 - Kabule görede kira sözleşmesinde 1.2.1981 tarihinde başlayan kira yılı için aylık kira bedelinin 7.000 lira olduğu tesbit edilmiştir. Özel şartların 7. maddesine göre kira yılı sonunda nakit yenilendikçe aylık kira bedelinin % 40 artırılmış şekliyle ve her yıl için aynı oranın uygulanacağı kabul edilmiştir. Bu şart kiralayan ile kiracı arasında serbest irade ile kararlaştırılmış olduğundan geçerlidir ve davalıyı da bağlar. Bu nedenle artırma şartının sadece bir yıl için geçerli olduğu görüşü doğru değildir. Mahkemece yıldan yıla yenilenmesi kira parasına ilişkin kısımları olarak vaki olacağı kabul edilmiş ise de ileriki yıllara yönelik olarak kira parasının artış miktarları başlangıçta kirarlaştırılmış olduğuna göre bu özel şartın da daha sonraki yıllarda nazara alınması icap eder. Bu husus gözönünde tutulmadan yazılı şekilde red kararı verilmesi usül ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 5.3.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.