 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/1980
K: 1987/3967
T: 01.04.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan şuf'a davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, şuf'alı payın iptal ve tesciline ilişkindir. Mahkeme altımilyon üzerinden davayı kabul etmiş, hükmü davalılar vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde müvekkilinin paydaşı olduğu taşınmazdaki diğer paydaşların hisselerini davalılara sattıklarını, ancak satış bedelinin on milyon lira olarak gösterildiğini, keşfen belirlenecek değer üzerinden şuf'a haklarının tanınmasını istediklerini beyanla iş bu davayı açmıştır. Harca esas olmak üzere kıymeti 6 milyon olarak göstermiştir. Satış bedelinin altı milyon lira olduğu dava dilekçesinde iddia edilmemiştir. keşfen belirlenecek değer peşinen bilinmediği için haç bakımından bir değerin ifade edilmesi tabiidir. Bu da 6 milyon lira olarak gösterilmiştir. Dava dilekçesindeki bu beyan davacı tarafı bağladığından keşfen belirlenecek değer üzerinden şuf'a haklarının tanınmasının istendiğini kabulü icap eder. Keşfen belirlenen değerde 8.287.500 liradır. Davacı taraf saptanan değere miktar itibariyle bir itirazda bulunmamıştır. Bu bakımdan davacı yönünden en azından bu miktarın esas alınması gerekir. Satış bedelinin tapuda belirlendiği gibi on milyon olmadığı dosyadaki birbirini tamamlayan davacı tanıkları ile sübut bulmuştur. Her ne kadar bu şahitler satış bedelinin 6 milyon olduğunu ifade etmişlersede davacı kendi beyanı ile bağlı olduğundan satış bedelinin keşifte belirlenen değer olarak kabulü icap etmiştir. Hal böyle olunca 8.287.500 lira satış bedeli buna tekabül eden 331.500 lira tapı masrafından daha önce yatırılanların mahsubu ile bakiyesinin depo edilmesi için davacıya uygun süre verilmesi, yatırıldığında bu bedel üzerinden davanın kabulü gerekirken bundan zuhulle yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan esaslar dairesinde HUMK.unn 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenden alınmasına, 1.4.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.