 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15853
K: 1988/3450
T: 07.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili; müvekkilinin oğlunun boşta gezdiğini, kiralananın bakkaliye dükkanı olarak kullanacağını iddia etmiştir. Davalı vekili; amacın kira parasını artırmak olduğunu, davacının aynı yerde başka dükkanları da bulunduğunu, bunlardan birinin sözleşmesinin 1.1.1986 tarihinde yenilendiğini savunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları, davacının oğlu Niyazi'nin Karabük Demir Çelik İşletmeleri Fabrikası'nda çalışırken buradan ayrıldığını, halen boş olduğunu, burada bakkallık yapacağını beyan ederek ihtiyaç iddiasını doğrulamışlardır. Yine toplanan delillere göre, davacıya ait boş olup kısa bir süre önce başkasına kiraya verilmiş bir işyeri bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mecurun yapılacak işe uygun yapılan keşifle saptanmıştır. Her ne kadar davalı tanıkları davacının kira artırımı talebinde bulunduğunu beyan etmişlerse de mal sahibinin günün rayicine uygun kira artırımı isteminde bulunması yasal hakkıdır. Bu hususu davacının aleyhine bir unsur olarak değerlendirmek mümkün değildir. Toplanan tüm delillere göre ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmek gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 7.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.