 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1987/15849
K: 1988/3446
T: 07.03.1988
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteminden ibarettir. Mahkeme davayı reddetmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili, müvekkilesinin halen kiralık bir evde oturduğunu, mal sahibinin ayrıca aleyhine tahliye davası açtığını, kiralananda bu nedenle oturmak istediğini belirterek işbu davayı açmıştır. Davalı vekili, ihtiyacına samimi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davacı ihtiyaçlı aleyhine mal sahibi tarafından açılan tahliye davasının takip edilmemesi sonucu açılmamış sayılmasına karar verildiğini, bu nedenle tahliye tehdidinin samimi bulunmadığını gerekçe göstererek davayı reddetmiştir. Dinlenen davacı tanıkları ihtiyacın varlığını doğrulamışlardır. Davacının kiralık bir yerde oturduğu hususunda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Dava ihtiyaçlının hem kirada oturması ve hem de aleyhine tahliye davası açılmış olması nedenlerine dayandırılmıştır. Konut nedenine dayalı tahliye davalarında kirada oturan ihtiyaçlının tahliye tehdidi altında bulunması koşulunun kanıtlanmasına gerek yoktur. İhtiyaçlının kirada oturması ihtiyacın varlığının başlıca kanıtıdır. Toplanan tüm delillere göre ihtiyacın gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 7.3.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.